ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ, ΚΕΜΑΛ, αυτό το κόμμα δεν θα αλλάξει ποτέ… - Του Μπάμπη Παπαπαναγιώτου

Δεν ήταν λίγοι αυτοί που προσπάθησαν να βρουν παρηγοριά για την οδυνηρή και συντριπτική ήττα της 21ης Μαΐου, παραχαράσσοντας το στίχο του Ν. Γκάτσου, που έκανε διάσημο ο Μ. Χατζηδάκις. «Καλή νύχτα, Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ».

Ο στίχος έγινε χάσταγκ στο βόρβορο του Διαδικτύου από τα απελπισμένα τρολ του «υπογείου». Ομως δεν ήταν δική τους η ιδέα. Τα τρολ απλώς έκαναν αυτό που ξέρουν. «Εκτέλεσαν». Αυτήν την ιδέα την είχε υπονοήσει σαφώς ο Α. Τσίπρας και ανέλαβε να την κάνει φραγκοδίφραγκα ο Ν. Ξυδάκης, μιλώντας για «ομίχλη στα μυαλά» και «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» του ελληνικού λαού. Κάπως έτσι ξεκίνησε το υβρεολόγιο εναντίον του ελληνικού λαού. Κάπως έτσι ο Α. Τσίπρας του έριξε την ευθύνη της συντριπτικής ήττας του. Και κάπως έτσι ξεχύθηκαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε κανάλια και ραδιόφωνα να μαστιγώνουν τον ελληνικό λαό, που είναι αγνώμων έναντι του «σωτήρα» του, αλλά και άξιος των δεινών που τον περιμένουν λόγω της άφρονος επιλογής του. Προφανώς, όλο αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά το «συλλογικό ψυχογράφημα» ενός κόμματος κι ενός ηγέτη που δεν κατάλαβαν ποτέ ότι υπήρξαν χάρις σε μια ανεπανάληπτη ιστορική συγκυρία. Αλλά αυτό δεν αφορά κανέναν άλλον πέρα από το ίδιο το κόμμα.

Τον δημόσιο βίο τον αφορά, αν η νυν αξιωματική αντιπολίτευση, έστω κι αν υπολείπεται 20% από τη Ν.Δ., μπορεί να αλλάξει και να σοβαρευτεί. Ωστε η χώρα, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ παραμείνει αξιωματική αντιπολίτευση, να αποκτήσει -όπως χρειάζεται- μια πιο σοβαρή και καθόλου τοξική αντιπολίτευση. Τα πρώτα σημάδια -και δεν είναι λίγα πλέον- είναι αποκαρδιωτικά. Η αυτοκριτική του Α. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει επιφανειακή και συνειδητά στρουθοκαμηλική. Στην αρχή, τους έφταιγε ο… «φόβος» του λαού! Μετά, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ που δεν ανταποκρίθηκαν στην «πρόταση μούφα» για κυβέρνηση συνεργασίας. Και στη συνέχεια ο Κατρούγκαλος, ο Τσακαλώτος, η Φωτίου και οι «μπούρδες» που ακούστηκαν από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Ομως, ακόμα κι όταν ο Α. Τσίπρας αργότερα ανέλαβε την «αποκλειστική ευθύνη», η αυτοκριτική παρέμεινε ρηχή και υποκριτική. Η ανάληψη της ευθύνης παρέμεινε προσχηματική, όπως και στην τραγωδία στο Μάτι. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Α. Τσίπρας δεν αντέχουν την ουσιαστική και επώδυνη αυτοκριτική. Συγκρούεται με το ναρκισσισμό τους και τη βαθιά συμπλεγματική συγκρότησή τους. Δεν μπορούν να μιλήσουν για το λαϊκισμό και τα συνειδητά ψέματά τους. Δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν την υποκρισία και τις κωλοτούμπες τους. Δεν αντέχουν να καταλάβουν ότι ταυτίστηκαν και πολιτεύτηκαν με fake news, με διχασμό και τοξικότητα. Δεν μπορούν να παραδεχθούν ότι ο καθεστωτισμός τους και η προσπάθεια ελέγχου των «αρμών της εξουσίας» ήταν σαν τη σκιά τους, προκαλώντας θεσμικές ουλές στην κοινωνία. Αρνούνται να καταλάβουν ότι οι «δολοφονίες χαρακτήρων» που επιχείρησαν συστηματικά και μεθοδευμένα έγιναν μπούμερανγκ. Δεν κατάλαβαν ποτέ ότι η ημιμάθειά τους και η ανικανότητά τους δεν μπορούσαν να κρυφτούν επί μακρόν πίσω από την αγένεια, τον ψευτοτσαμπουκά, τις «εξυπναδούλες» και την αγοραία συμπεριφορά. Κοντολογίς, δεν κατάλαβαν και δεν παραδέχθηκαν ποτέ ότι ήταν και είναι όμηροι του «πολακισμού», του «βαξεβανισμού» και των «ρυπαρών δικτύων».

Οσο δεν συμβαίνουν αυτά τα πρόχειρα φτιασιδώματα στη βιτρίνα του «μαγαζιού» -με τη «νέα Εκλογική Επιτροπή» και τη στρατολόγηση νέων προσώπων-, δεν σημαίνει ότι μέσα στην «κουζίνα» ο «σεφ» μαγειρεύει νέα «πιάτα», χωρίς πολιτικό δηλητήριο, με άλλη αντίληψη και σεβασμό στον πολίτη…

ΑΙΧΜΗ

«ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗ» ΓΙΑ ΓΚΙΝΕΣ!

 Μόλις λίγες μέρες μετά την πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ στις κάλπες έγραφε στην «Καθημερινή» ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάγκη ανανέωσης της ηγεσίας του, όχι αύριο, αλλά σχετικά σύντομα». Η έννοια του «σχετικά» ασφαλώς είναι σχετική. Αλλά, όπως και να γίνει… 5 μέρες αφού γράφεις αυτό, δεν αναλαμβάνεις την καμπάνια του ηγέτη που πρέπει να αλλάξει! Υπό την απαράβατη προϋπόθεση, βέβαια, ότι έχεις ψήγμα αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού. Ο λόγος για τον καθηγητή Ν. Μαραντζίδη, ο οποίος σαν άλλος «μάγος» προφανώς πιστεύει ότι μπορεί να μεταμορφώσει τον «παλιό», «φθαρμένο» και «κουρασμένο Τσίπρα» σε κάτι άλλο. Δικαίωμά του.

Ζαλισμένες συμπεριφορές από ζαλισμένους δημοσιολόγους. Αλλά και ο βίος και η πολιτεία του Ν. Μαραντζίδη προκαλούν ζαλάδα. Από ένθερμος υποστηρικτής της Ανανεωτικής Αριστεράς και αντι-ΠΑΣΟΚ, έγινε σχεδόν τα πάντα: ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, μετά επιφανές μέλος του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου, παρουσιαστής στον ΣΚΑΪ των ερευνών του ΠΑΜΑΚ, δέχθηκε μάλιστα μέχρι και φυσική σωματική βία από φανατικά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Στάθηκε «απέναντι» στο φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. με διαπρύσια άρθρα, μέχρι που ανακάλυψε τη «χούντα Κούλη». Κι έτσι, κατάντησε να γράψει το αξεπέραστο άρθρο με το οποίο συνέκρινε την Ελλάδα με την Ανατολική Γερμανία της Στάζι, προβλέποντας ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα έχει το τέλος του… Τσαουσέσκου! (Για όσους τυχόν δεν ξέρουν, ο δικτάτορας Τσαουσέσκου εκτελέστηκε.)

Ελεύθερος Τύπος