Η πελατεία υπάρχει, το μαγαζί αναζητείται - Του Αλέξη Παπαχελά

2' 17" χρόνος ανάγνωσης

Αυτό το πράγμα δεν το λες και σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση. Εχει, βέβαια, τα θετικά του. Σε μια εποχή που δεν μπορείς να δεις καλή σειρά με πλοκή και δράση αν δεν πληρώσεις, δεν είναι και λίγο να έχεις ένα αριστερό κόμμα να σου παρέχει εντελώς δωρεάν ένα ατελείωτο θέαμα τύπου Netflix. Τα έχει όλα: ίντριγκα, παρασκήνιο, μεταμοντέρνες φιγούρες, σασπένς, το στοιχείο της κωμωδίας, τα πάντα…

Δεν είναι, ωστόσο, λόγος για να χαίρεται κανείς. Κατ’ αρχάς, γιατί είναι απολύτως σοκαριστικό το πόσο έχει πέσει το επίπεδο της πολιτικής σε αυτόν τον τόπο. Αναζητάς με δυσκολία τους 15-20 ανθρώπους που ξεχωρίζουν και με τους οποίους μπορείς να κάνεις μια σοβαρή κουβέντα. Ή από τους οποίους δικαιούσαι να περιμένεις κάτι, να ελπίζεις ότι αν ποτέ κυβερνήσουν, ναι, κάτι θα αλλάξει. Εντάξει, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό· κοιτάξτε τι γίνεται στην Αμερική, όπου παλεύουν πολιτικοί δεινόσαυροι με πολιτικά «φρούτα» εποχής. Αυτό, όμως, είναι μικρή παρηγοριά.

Οσο κλισέ και να ακούγεται, όσο εμμονικά και αν το επαναλαμβάνουμε, ο τόπος έχει ανάγκη μια καλή και ισχυρή αντιπολίτευση όσο και μια καλή κυβέρνηση. Η απουσία αντιπολίτευσης τονώνει την αλαζονεία κάθε κυβερνητικού στελέχους και δημιουργεί μια αίσθηση απελπισίας στον μέσο πολίτη, που θέλει να έχει εναλλακτικές επιλογές όταν βρίσκεται μπροστά στην κάλπη. Οι ανισότητες, η ακρίβεια, οι ανασφάλειες μιας μεσαίας τάξης που πιέζεται από παντού δεν θα πάνε πουθενά. Οταν η εύλογη δυσαρέσκεια και η ματαίωση της ελπίδας δεν βρίσκουν λογική διέξοδο, αρχίζει μετά να μπαίνει κανείς στα μονοπάτια της παλαβωμάρας και των άκρων.

Ενα σίγουρο κακό που θα προκαλέσει το σίριαλ του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι θα εδραιωθεί η πεποίθηση πως η πολιτική είναι παιχνίδι για επαγγελματίες πολιτικούς, προϊόντα των αμφιθεάτρων και του συστήματος.

Η χώρα χρειάζεται, λοιπόν, δύο ισχυρούς πόλους, γύρω από τους οποίους να μπορούν να σχηματιστούν βιώσιμα και επαρκή κυβερνητικά σχήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοκτονεί και ευτελίζεται μέρα με τη μέρα. Ο,τι καινούργιο δημιουργηθεί θα έχει για πολύ καιρό τον χαρακτήρα μιας απογοητευμένης φράξιας, όχι ενός σχήματος που διεκδικεί την εξουσία. Το ΠΑΣΟΚ δεν μοιάζει να κερδίζει προς το παρόν από την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ και μένει καθηλωμένο στα ίδια ποσοστά. Είναι κρίμα, γιατί φαίνεται να διαθέτει νέα στελέχη που ξεχωρίζουν. Ο Κυρ. Μητσοτάκης συνεχίζει να έχει την απόλυτη κυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό.

Προς το παρόν, πάντως, θα παρακολουθήσουμε το σίριαλ του ΣΥΡΙΖΑ. Ενα σίγουρο κακό που θα προκαλέσει είναι ότι θα αποδείξει πως η πολιτική δεν είναι για ερασιτέχνες, για εκείνους που αποφασίζουν να χτυπήσουν την πόρτα σε ένα κόμμα και να δοκιμάσουν την τύχη τους. Θα εδραιωθεί η πεποίθηση πως είναι παιχνίδι για επαγγελματίες πολιτικούς, προϊόντα των αμφιθεάτρων και του συστήματος.

Το κενό, όμως, θα παραμείνει. Κάποια στιγμή, κάποιος θα το καλύψει. Γιατί, όπως έλεγε ένας παλιός πολιτικός σε ανάλογες περιστάσεις, «όταν υπάρχει η πελατεία, κάποιος θα το ανοίξει το μαγαζί».

Η Καθημερινή