Οι παρενέργειες ενός νομοσχεδίου - Του Χρήστου Μπουσιούτα

Το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια πριν ακόμα φτάσει στην βουλή, έβγαλε στην επιφάνεια τον σαθρό τρόπο που λειτουργεί η κοινοβουλευτική μας  δημοκρατία.

Δεν θα σταθώ στην ουσία και το περιεχόμενο του νομοσχεδίου γιατί δεν είναι αυτό το αντικείμενο τούτου του άρθρου.

Θα σταθώ στον τρόπο που αντιλαμβάνονται ο πρωθυπουργός, οι αρχηγοί των κομμάτων αλλά και οι ίδιοι οι βουλευτές τα νομοσχέδια που έρχονται προς ψήφιση στην βουλή.

Αυτό το σχέδιο νόμου πριν έρθει καν προς ψήφιση και πριν γνωρίσουμε όλες του τις πτυχές, έχει προκαλέσει τρικυμία σε όλα τα κόμματα για διαφορετικούς λόγους στο κάθε ένα, ανάλογα με το ακροατήριο στο οποίο απευθύνονται.

Στην Ν.Δ οι βουλευτές που προέρχονται από την άκρα δεξιά δηλώνουν ότι δεν θα το ψηφίσουν, άλλοι για θέσεις αρχής και άλλοι γιατί φοβούνται ότι θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στους ψηφοφόρους που τους στηρίζουν, αγνοώντας αυτό που ορίζει το Σύνταγμα: «Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν στο κοινοβούλιο τον λαό και δεν είναι εκπρόσωποι τοπικών, ταξικών ή συντεχνιακών συμφερόντων». 

Και εδώ αρχίζουν τα προβλήματα της ταλαίπωρης δημοκρατίας μας.

Ο πρωθυπουργός για να κάμψει τις αντιδράσεις των βουλευτών της Ν.Δ τους προτείνει, από το να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο να απέχουν από την ψηφοφορία.

Θεωρεί ότι είναι καλύτερο για το κόμμα του και περισσότερο για την δική του εικόνα, να απέχουν οι αρνητές του νομοσχεδίου κατά την ψήφισή του από το να καταγραφεί ως αρνητική η ψήφος.

Και διερωτάται κανείς. Η αποχή που προτείνει ο πρωθυπουργός είναι μια σωστή κοινοβουλευτική έκφραση και διαδικασία;

Όχι δεν είναι.

Η αποχή από μια ψηφοφορία αλλά και η δήλωση «παρών» που επιλέγουν κατά καιρούς οι βουλευτές είναι μια ανεύθυνη και ασαφής πολιτική επιλογή.

Και να ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει αποχή από μια ψηφοφορία.

Αν προέρχεται από βουλευτές της κυβέρνησης, σημαίνει ΔΙΑΦΩΝΩ, αλλά δεν έχω τα κότσια να το φωνάξω.

Αν προέρχεται από βουλευτές της αντιπολίτευσης, σημαίνει ΣΥΜΦΩΝΩ με την κυβέρνηση, αλλά δεν τολμώ να το δηλώσω, πού να μπλέκω τώρα με διαγραφές.

Και σήμερα τι βλέπουμε;

Αυτή την ανεύθυνη πολιτική θέση να την επιβάλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, καταπατώντας κατάφορα το συνταγματικό δικαίωμα «της ελευθερίας της έκφρασης» των βουλευτών, στο όνομα των κομματικών συμφερόντων.

Ακόμα αντηχούν στα αυτιά μου οι παραινέσεις του πρωθυπουργού προς τον Ελληνικό λαό να προσέλθει μαζικά στις κάλπες στις προηγούμενες εκλογές και να μην επιλέξει την αποχή, ερχόμενος σε πλήρη αντίθεση με αυτό που προτείνει στους βουλευτές του σήμερα.

Κύριε πρωθυπουργέ οι βουλευτές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, δεν πρέπει να δεσμεύονται από καμία «επιτακτική εντολή»

Η «επιτακτική εντολή» έρχεται σε αντίθεση με τις συνταγματικές αρχές του πολιτεύματός μας και την έννοια της λαϊκής και αντιπροσωπευτικής αρχής.

Από την άλλη έχουμε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, που φοβούμενος κι αυτός διαρροές κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου επιβάλλει στους βουλευτές του «κομματική πειθαρχία», παραβιάζοντας ουσιαστικά το άρθρο 60 παρ.1 του Συντάγματος που ορίζει ότι: «Oι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση».

Που σημαίνει ξεκάθαρα ότι οι βουλευτές δεν δεσμεύονται ως προς την ψήφο τους ούτε απέναντι στους ψηφοφόρους τους, ούτε απέναντι στο κόμμα τους.

Αυτή την αρχή «της έννοιας της ελεύθερης εντολής» του Συντάγματος, έρχεται σήμερα ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και την παραβιάζει ασύστολα, όπως έχει γίνει και από άλλους αρχηγούς κομμάτων στο πρόσφατο παρελθόν.

Θα πρέπει να πω εδώ, ότι δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση ότι βουλευτές οφείλουν να σέβονται τις απόψεις και τις θέσεις των κομμάτων τους, για να μην διαρρηγνύεται η εμπιστοσύνη του κόμματος με τους ψηφοφόρους του, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι βουλευτές θα πρέπει να είναι άβουλα και πειθήνια όργανα του εκάστοτε αρχηγού.

Η «κομματική πειθαρχία» πρέπει να τίθεται με φειδώ και να αφορά ζητήματα μείζονος σημασίας και ποτέ σε θέματα που άπτονται με τις αρχές και την συνείδηση των βουλευτών.

Και κάτι για κάποιους βουλευτές.

Προτιμώ την ξεκάθαρη θέση του Μ. Βορίδη που δηλώνει ότι για θέση αρχής, δεν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο και ας χάσει την υπουργική καρέκλα, από εκείνη του Α. Γεωργιάδη που για να μην χάσει τον υπουργικό θώκο αρνείται το ακροδεξιό του παρελθόν.

Επικροτώ την πρόθεση κάποιων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο γιατί αυτό πιστεύουν, κόντρα στο προοδευτικό τους ακροατήριο, από την δειλή συμπεριφορά του αψύ Κρητικού που δηλώνει ότι δεν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο για να μην δυσαρεστήσει τους βουνίσιους ψηφοφόρους του.

Τα «κότσια» του αψύ Κρητικέ δεν τα δείχνει κάποιος με τις αναρτήσεις του στα social media, αλλά με την όρθωση του αναστήματός του όταν προκαλείται και όχι λουφάζοντας στο κάθισμά του .