Πόσες «Χαλκίδες» αντέχουμε; - Της Ρέας Βιτάλη

  Σίγουρα είναι μια, έστω στιγμιαία, χαρά η σύλληψη των εφοριακών. Ενα «Μπράβο» εκ καρδίας εκατομμυρίων πολιτών σε όποιον συνέβαλε στην εξάρθρωση αυτής της εγκληματικής οργάνωσης. Πάμε όμως και για άλλες «Χαλκίδες»; Μπορούμε; Αντέχουμε; Πολλές οι «Χαλκίδες» και εμείς αενάως ανήμποροι απέναντι σε εγκλήματα διαρκείας

 Δεν υπάρχει πολίτης, έρμος ιδιώτης, που να αποτόλμησε να εισέλθει στο πιο extreme «Survivor» του πολιτισμένου κόσμου, ήτοι εμπόριο-επιχειρηματικότητα εν Ελλάδι, και να μην πλημμύρισε από ένα σωρό συναισθήματα στο άκουσμα της είδησης για τη σύλληψη μιας συμμορίας εγκληματιών εφοριακών της ΔΟΥ Χαλκίδας. Οπως παρακολουθούσα το ρεπορτάζ, πάλευα με αντικρουόμενα στο σώμα μου. Μια μπουνιά στο στομάχι, μια ανακούφιση στο στήθος, μια σιχασιά στο στόμα. Κτήνη!

Το πρώτο πράγμα που συνειδητοποιείς μιλώντας με λογιστή είναι ότι αν ένας εφοριακός θελήσει να σε λιώσει, αποφασίσει να σε διαλύσει, μπορεί να το κάνει ακόμα και αν είσαι ο πιο συνειδητά έντιμος έμπορος. Σε μια χώρα που δεν έχει σταθερή φορολογική «χάρτα» αλλά ένα δαιδαλώδες φορολογικό σύστημα που αλλάζει από κάθε υπουργό και συγχρόνως αργοκίνητη Δικαιοσύνη, δικαιολογημένα νιώθεις έρμαιο.

Ενα βουητό διαρκείας «Πού να μπλέκεις;», παρέα με μια φρικτή ακύρωση δράσης «Ακόμα και να κερδίσεις, θα έχουν περάσει τόσα χρόνια, που ενδιαμέσως θα έχεις καταστραφεί» σχεδόν σε καθοδηγεί σε περίπτωση ελέγχου σε συνδιαλλαγή. Ενα έδαφος πρόσφορο, καρποφόρο για υπάνθρωπους, για εκβιαστές, για ανθρωπάρια, για σαδιστές.

Μπορώ να φανταστώ διαλόγους, παρακαλετά, χαμόγελα σκληρά «Είναι δύσκολη υπόθεση… Θα δούμε», ταρίφες να σκάνε στον αέρα… Δήθεν αναχώματα «Εγώ θέλω να βοηθήσω, αλλά βλέπεις…» …Ποσά, κλεισίματα ματιού «ΟΚ. Επεσε. Το κανόνισα. Θα τα δώσει»… Μπορώ να φανταστώ πολλά αλλά κυρίως βλέπω με τα μάτια μου… Με τα μάτια μου βλέπω καθαρά, πεντακάθαρα, στην καθημερινότητά μου πολλά που δεν ταιριάζουν, δεν κολλάνε με τη λογική.

Βλέπω σπιταρόνες, εξοχικά, πισίνες, αυτοκινητάρες, σπουδές παιδιών σε πανάκριβα πανεπιστήμια, κομπασμούς… Σε ανθρώπους που το επάγγελμά τους δεν συνάδει με τόση άνεση, με τόσο σιχαμένο πλούτο. Και ξέρετε ποιο είναι το πιο θλιβερά αξιοθρήνητο; Οι τού παρανόμου πλουτισμού εχθρεύονται αδιανόητα τους νομίμως ευκατάστατους.

Και μπορεί στα χρόνια της μακράς οικονομικής κρίσης να υπήρξε ένα σχετικό καταλάγιασμα αλλά τα τελευταία χρόνια τα θεριά αναστήθηκαν, δραματικότερα λαίμαργα, λες για να πάρουν πίσω με «τόκο», όσα από μίζες στερήθηκαν. Η οικονομία ετούτης της χώρας είναι το πιο μεγάλο μυστήριο! (Χωρίς να είναι μυστήριο). Σε κάθε υπηρεσία, ένα παρακράτος ισχυρότερο του κράτους. Σήμερα «καμαρώνουμε» τη Δομή Παρανομίας και Εκβιασμού της Εφορίας Χαλκίδας.

Ολόκληρη «εταιρεία» με ιεραρχία, διανομή εσόδων. Για όλους έχει! Ποιος να ορθώσει ανάστημα απέναντί τους; Η προϊσταμένη στην ξεφτίλα της σύλληψής της άρθρωσε ότι με το που ανέλαβε, την προσέγγισαν δύο υπάλληλοι αναφέροντας ότι με τον τρόπο που ενεργούν τόσα χρόνια, όλοι είναι ικανοποιημένοι και θα μπορούσε και η ίδια να έχει έξτρα εισόδημα ως βοήθημα για τις δικές της ανάγκες… Μπίνγκο!

Σίγουρα είναι μια, έστω στιγμιαία, χαρά η σύλληψή τους. Ενα «Μπράβο» εκ καρδίας εκατομμυρίων πολιτών σε κάθε υπηρεσία του κράτους μας που συνέβαλε στην εξάρθρωση αυτής της εγκληματικής οργάνωσης! Πάμε και για άλλες «Χαλκίδες»; Μπορούμε; Αντέχουμε; Πολλές οι «Χαλκίδες», αναγνώστες μου! Και εμείς αενάως ανήμποροι απέναντι σε εγκλήματα διαρκείας.

«Το βαθύ κράτος αντιστέκεται» λέει ο Πρωθυπουργός. Και οι συλληφθέντες, μικρό τεμάχιο του βαθέος κράτους. Πόσους θα έπνιξαν; Πόσους θα κατέστρεψαν; «Το βαθύ κράτος αντιστέκεται». Αυτοί, αυτοί κυβερνούν διαχρονικά. Πρωθυπουργοί έρχονται παρέρχονται… Αυτοί είναι οι μόνιμοι. Οι ακούνητοι. Ημείς ανυπεράσπιστοι. «Τέθηκαν σε προσωρινή αργία» είπαν στο ρεπορτάζ.

 Πηγή: Protagon.gr