Τέσσερα χρόνια για μια ζάντα - του Σταύρου Θεοδωράκη

Είχα πολλές μέρες να τον ακούσω στο τηλέφωνο και σχεδόν δεν αναγνώρισα την φωνή του. Παραλίγο να του ζητήσω συνθηματικό. Μιλάω για τον Παναγιώτη Παπαδόπουλο, τον Κάιν του αναρχικού χώρου που χθες μου τηλεφώνησε για να μου θυμίσει ότι «ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις».

Πριν όμως σας πω για το τηλεφώνημα να σας πω δυο λόγια για τον ίδιο τον Κάιν. Τον γνώρισα την εποχή που οι αναρχικοί είχαν πρόσωπο. Κάποια βράδια μάλιστα ερχόντουσαν από την πλατεία στην εφημερίδα - στην «Πρώτη» δούλευα τότε εγώ – χωρίς κουκούλες βέβαια, άφηναν τα κείμενα τους, μαλώναμε ή συμφωνούσαμε αλλά αυτό δεν είχε καμία σημασία και το ίδιο συνέβαινε και στην «Ελευθεροτυπία». Ο Κάιν ήταν απ τους δυναμικότερους. Έβγαζε τα καλύτερα συνθήματα, σχεδίαζε αφίσες και πότε -  πότε την έπεφτε και στους «μπάτσους» οι οποίοι για αντίποινα του ξετίναζαν κάθε φορά το πατρικό του στο Φάληρο. Τα τελευταία χρόνια ο Κάιν «μεμονωμένο άτομο στον αναρχικό χώρο» όπως αναπροσδιορίζεται συνεχίζει τη δράση του κυρίως μέσω … Ίντερνετ. Σχολιάζει δηλαδή όσα συμβαίνουν γύρω μας με τρόπο που δεν αρέσει ούτε στην εξουσία αλλά ούτε σε μερικούς άλλους αναρχικούς. Κάποιοι μάλιστα του την πέφτουν χοντρά αλλά αυτός δεν κάνει πίσω, επιμένει αντιεξουσιαστικά. Άλλωστε όπως λέει «όλοι έχουμε ένα μπάτσο μέσα μας».

Και τώρα να σας πω γιατί μου τηλεφώνησε. Πριν αρκετά χρόνια η αστυνομία έπιασε δυο πρεζόνια, τον Κώστα και τον Αχιλλέα. Ληστεία ο Κώστας, εμπόριο ναρκωτικών ο Αχιλλέας. Η ληστεία αφορούσε μια … ζάντα αυτοκινήτου και το εμπόριο 1.5 (προσοχή: ενάμιση) γραμμάριο ηρωίνης. Για να μην σας τα πολυλογώ οι δύο νέοι παρακολούθησαν το πρόγραμμα απεξάρτησης της θεραπευτικής κοινότητας «18 Άνω»  και μετά από χρόνια κατάφεραν να «καθαρίσουν».
Φέτος όμως ήρθε το Εφετείο και «έριξε» 4 χρόνια στον Αχιλλέα για το εμπόριο του 1,5 γραμμαρίου και άλλα τέσσερα χρόνια στον Κώστα  για την ληστεία της … ζάντας. Οι σκληροί Εφέτες δεν συγκινήθηκαν ούτε από το γεγονός ότι η ληστεία διεπράχθη πριν 13 χρόνια όταν ο Κώστας ήταν 19 χρονών! Οι ποινές έβγαλαν στον δρόμο σύσσωμο το «18 άνω» που έκανε πορεία προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Άλλωστε όπως είπε η ψυχίατρος Κατερίνα Μάτσα : «Ο Κώστας Ριζόπουλος και ο Αχιλλέας Δεσποτάκης δεν είναι οι μοναδικές περιπτώσεις, καθώς το 60% των απεξαρτημένων έχουν δικαστικές εκκρεμότητες από παραπτώματα που πραγματοποιήθηκαν όταν ήταν ακόμη χρήστες».

Την ίδια μέρα όμως που μαθεύτηκε η καταδίκη των δύο πρώην χρηστών, η «Καθημερινή» δημοσίευε μια άλλη είδηση που θα έπρεπε να κάνει πολλούς στο υπουργείο Δικαιοσύνης να ντρέπονται. Η πρωτοσέλιδη είδηση έλεγε ότι ανώτατοι αστυνομικοί είναι σε απόγνωση γιατί την μια μέρα  συλλαμβάνουν κακοποιούς και την επομένη αυτοί που συλλαμβάνουν είναι ξανά στους δρόμους καθότι αρκετοί δικαστές στην Ελλάδα συμπεριφέρονται ως κακοί δημόσιοι υπάλληλοι. Ή καθυστερούν ή μεροληπτούν. Από ότι φαίνεται όμως ο Κώστας και ο Αχιλλέας δεν είχαν τον σωστό δικηγόρο, ούτε ισχυρούς προστάτες και φίλους.  
«Θυμάσαι τι είχε πει ο Παπανδρέου για τους εξαρτημένους» με ρώτησε ο Κάιν. Δεν θυμόμουν, αυτός όμως το είχε σημειώσει: «οι τοξικομανείς δεν είναι εγκληματίες, η θέση τους δεν είναι στην φυλακή αλλά στην κοινωνία, η θεραπεία και η επανένταξη είναι η προτεραιότητα μας"!

Ρωτάει λοιπόν ο Κάιν (και εγώ μαζί του): «Ποιός είπε κ.Καστανίδη πώς εκτός από τα ναρκωτικά δεν σκοτώνει και η δική σας θεόστραβη "δικαιοσύνη", το δικό σας ψεύτικο εμπόριο ελπίδας σε νέους ανθρώπους και τις οικογένειες τους».

6/7/2010

protagon.gr

http://www.protagon.gr/Default.aspx?tabid=70&smid=382&ArticleID=3100&reftab=37