Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και το Αφγανιστάν

Δεν περιμέναμε βέβαια τα απόρρητα έγγραφα της Wikileaks για να φανταστούμε τι γίνεται στο Αφγανιστάν. Απλά τώρα οι υποψίες μας επιβεβαιώθηκαν. Ένας βρόμικος πόλεμος συμφερόντων μαίνεται εδώ και 105 μήνες,  χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις ΗΠΑ, θυμίζοντας σε πολλούς μια κατάσταση παρόμοια με εκείνη του πολέμου του Βιετνάμ.

Κι εκεί που περιμέναμε ότι ο Μπαράκ Ομπάμα, φέρνοντας νέο αίμα και προοδευτικές ιδέες στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, θα έβαζε τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων, νa 'σου και πληροφορούμαστε την περασμένη εβδομάδα ότι, σύμφωνα με το νομοσχέδιο που πρότεινε ο αμερικανός πρόεδρος, 33 δισεκατομμύρια δολάρια θα χορηγηθούν για τη χρηματοδότηση των αμερικανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν και το Ιράκ και περίπου άλλα 4 δισ. δολάρια για ξένη βοήθεια.

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με τον στρατηγό Stanley Mc Chrystal, αρχηγό των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, "Μέχρι τότε, [το φετινό καλοκαίρι], θα βρίσκονται 100.000 ζευγάρια Αμερικάνικες μπότες στο έδαφος – πάνω από διπλάσιες εκείνων του περυσινού καλοκαιριού, συμπεριλαμβανομένων και τριπλάσιων Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων. Με περισσότερα στρατεύματα έρχεται περισσότερη σύγκρουση – και περισσότερες απώλειες."

Μολονότι ο πρόεδρος Ομπάμα ξεκαθαρίζει πλέον ότι οι τακτικές βασανιστηρίων έχουν εγκαταλειφθεί, ο πόλεμος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και το επιχείρημα περί εξολοθρεύσεως των Ταλιμπάν - τρομοκρατών ως αιτία πολέμου, ολοένα και περισσότερο εξασθενεί. Η πολύπαθη αυτή χώρα άλλωστε, πριν πέσει στα χέρια του ΝΑΤΟ, βρισκόταν υπό την κατοχή των Σοβιετικών και δεν ταλαιπωρήθηκε λιγότερο.Το τεράστιο αυτό ενδιαφέρον των ισχυρών της Γης για το Αφγανιστάν, ίσως να μπορεί να συμπυκνωθεί τελικά σε λίγες λέξεις: "Τεράστιος ορυκτός πλούτος"!

Σύμφωνα με αναφορές των εφημερίδων «New York Times» και «Guardian» άλλωστε, καθώς και του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel», τα 90.000 απόρρητα αρχεία - πρόκειται για τη μεγαλύτερη διαρροή απορρήτων εγγράφων στην αμερικανική ιστορία - αποκαλύπτουν την ανησυχία του ΝΑΤΟ, ότι Πακιστάν και Ιράν βοηθούν τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Επίσης, τα ίδια έγγραφα υποστηρίζουν ότι οι Ταλιμπάν διαθέτουν οπλικά συστήματα που μπορούν να καταρρίψουν αεροσκάφη, ενώ αναφέρονται σε ανθρώπινες απώλειες από ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς, οι οποίες δεν έχουν αναφερθεί ποτέ.

Ας θυμηθούμε εδώ έναν μεγάλο ανθρωπιστή, νομπελίστα, πολέμιο της βίας, πολύ ριζοσπαστικό και δίκαιο για να τον ανεχθεί το σάπιο και διεφθαρμένο κοινωνικό μας σύστημα, τον μεγάλο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, σε έναν ιστορικό λόγο, που στηλιτεύει τον πόλεμο του Βιετνάμ, στις 4 Απριλίου 1967:

"Τώρα [οι Βιετναμέζοι] μετακινούνται θλιβερά και παθητικά, καθώς τους ξεριζώνουμε από τη γη των προγόνων τους, στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, όπου οι ανθρώπινες ανάγκες ικανοποιούνται στο ελάχιστο. Ξέρουν όμως ότι πρέπει να μετακινηθούν, αλλιώς θα σκοτωθούν από τις βόμβες. Έτσι πηγαίνουν, κυρίως γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι. Μας παρακολουθούν καθώς δηληριάζουμε τα νερά τους και καταστρέφουμε χιλιάδες στρέμματα από τις σοδειές τους. Θρηνούν, καθώς οι μπουλντόζες μουγκρίζουν προχωρώντας στα μέρη τους έτοιμες να καταστρέψουν πολύτιμα δέντρα. Περιπλανιώνται μέσα στα νοσοκομεία, όπου τουλάχιστον είκοσι νεκροί από τους Αμερικανούς, για έναν τραυματισμένο Βιετκόνγκ. Πρέπει ήδη να έχουμε σκοτώσει ένα εκατομμύριο απ' αυτούς - κυρίως παιδιά. Περιπλανιούνται μέσα στις πόλεις, βλέποντας χιλιάδες παιδιά ξεσπιτωμένα και γυμνά, να τρέχουν σε μπουλούκια σαν ζώα. Βλέπουν τα παιδιά τους να χλευάζονται από τους στρατιώτες, καθώς ζητιανεύουν τροφή. Βλέπουν τα παιδιά τους να πουλούν τις αδελφές τους στους στρατιώτες μας, πασχίζοντας να βρουν τις μανάδες τους.... Ακόμα έχουμε μια επιλογή σήμερα: Μή βίαιη συνύπαρξη ή βίαιος αλληλοαφανισμός... Αν δεν αντιδράσουμε, είναι σίγουρο ότι θα συρθούμε στους μακρείς σκοτεινούς διαδρόμους του χρόνου, εκεί που σέρνονται όσοι έχουν δύναμη χωρίς συμπόνοια, χωρίς ηθική... Ας ξεκινήσουμε τώρα τον μακρύ και πικρό - πλην όμορφο - αγώνα για έναν καινούριο κόσμο".

Τι θα έλεγε άραγε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, αν ζούσε σήμερα, για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν;

"Φέρτε τα παιδιά της Αμερικής πίσω", ήταν το σύνθημα - αντίδραση στο Βιετνάμ. Σας λέει αυτό κάτι κ. Ομπάμα; Σας θυμίζει ίσως τις προεκλογικές υποσχέσεις σας ή μήπως η Αμερική είναι τελικά καταδικασμένη να είναι δέσμια της αμετανόητης εξωτερικής πολιτικής της, ανεξαρτήτως προέδρου;

Χριστιάννα Λούπα