Μια... μεταβλητή στην εκπαίδευση - του Αλέξη Παπαχελά

Ο πρωθυπουργός εξήγγειλε στη Θεσσαλονίκη την απόφασή του να προχωρήσει σε γενναίες μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία το αμέσως επόμενο διάστημα. Τα ελληνικά πανεπιστήμια βρίσκονται στο ναδίρ και δεν υπάρχει σοβαρός άνθρωπος ο οποίος διαφωνεί με την ανάγκη να «γίνει κάτι». Η συγκυρία είναι ιδανική. Η ΠΟΣΔΕΠ, από όχημα αντίδρασης και άρνησης σε οτιδήποτε καινούργιο, έχει αποκτήσει σοβαρό λόγο, παράγει σημαντικές προτάσεις και συσπειρώνει σοβαρούς πανεπιστημιακούς οι οποίοι παλαιότερα έφριτταν με την ιδέα της ανάμειξης στα κοινά. Στα περισσότερα πανεπιστήμια δημιουργούνται κρίσιμες μάζες από ανθρώπους που δεν αντέχουν άλλο τη συναλλαγή, τη μετριοκρατία και τη διαφθορά. Είναι, μάλιστα, εντυπωσιακό το γεγονός ότι συγκλίνουν πανεπιστημιακοί από εντελώς αντίθετες πολιτικές ομάδες. Υπάρχουν, τέλος, σημαντικές ελπίδες πως και η Ν.Δ. θα ακολουθήσει την οδό της σύνεσης και της στήριξης μεταρρυθμίσεων που άνοιξε η περίοδος Γιαννάκου - Βερέμη.

Στην κυβέρνηση, είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι κάνουν λόγο για «τρέλα» και επιμένουν πως κάθε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση σε περίοδο κοινωνικής έντασης θα ανάψει φιτίλια στα πανεπιστήμια. Οι περισσότεροι εξ αυτών προέρχονται από το ελληνικό πανεπιστήμιο, το οποίο αντιμετώπιζαν όπως ακριβώς αντιμετωπίζουν και τις εσωτερικές ισορροπίες σε ένα κόμμα, ενδιαφέρονταν λίγο για την παραγωγή έργου και πολύ περισσότερο για τη διεύρυνση της επιρροής και της ισχύος τους. Είναι βέβαιο ότι θα δώσουν μάχη για να επαναληφθεί το φιάσκο του άρθρου 16, όταν οι εκπρόσωποι της καθηγητικής συντεχνίας έπεισαν τον κ. Παπανδρέου από οπαδό τού μη κερδοσκοπικού ή ιδιωτικού πανεπιστημίου να γίνει ο ενταφιαστής του.

Αυτή τη φορά, ο κ. Παπανδρέου μοιάζει αποφασισμένος να «σπάσει αυγά», η κ. Διαμαντοπούλου έχει κάνει εξαιρετικά συστηματική προεργασία, πολύ καλοί επαγγελματίες (Μητσός, Παπάζογλου κ.ά.) βρίσκονται σε θέσεις–κλειδιά, αλλά... Οπως λένε οι παλαιοί στην πολιτική ποτέ μην αγνοείς την «παράφρονα μεταβλητή». Στην περίπτωση της Παιδείας, έχει βρει την έκφρασή της στον προνομιακό συνομιλητή του πρωθυπουργού και υφυπουργό Παιδείας, ο οποίος με τους χειρισμούς του κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα οιαδήποτε προοπτική μεταρρύθμισης, με τον ίδιο τρόπο που παρέλυσε το κράτος επί μήνες με την ερασιτεχνική αλλά μανιώδη προσήλωση στην «ανοιχτή διακυβέρνηση».

Τα ερευνητικά ιδρύματα περίμεναν εδώ και καιρό 140 εκατομμύρια ευρώ για να προχωρήσουν σε προσλήψεις και προγράμματα έρευνας. Ο κ. Πανάρετος άλλαξε τους όρους της προκήρυξης, που εθεωρείτο άψογη, όχι με νόμο, αλλά μέσω ανάρτησης στο ιδιωτικό του μπλογκ. Με άλλες σπασμωδικές κινήσεις του, οι οποίες κινούνται εκτός του νόμου αλλά και της λογικής, έχει φέρει σε απόγνωση τους πιο φανατικούς συμμάχους των μεταρρυθμίσεων και των αλλαγών στα ΑΕΙ. Εδώ μπαίνουν δύο ζητήματα. Δικαίωμα του πρωθυπουργού είναι να καλεί όποιον θέλει για να «σκέπτονται μαζί έξω από το κουτί» (think out of the box), με τη διαφορά πως πρέπει οι συνομιλητές αυτοί να σέβονται νόμους, θεσμούς και συνομιλητές με κάποια ιστορία και να σταματήσουν να μπερδεύουν το αγγλοσαξονικό brain storming με την τρικυμία εν κρανίω. Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα!

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ