Από την Ασία στην Ευρώπη - της Ηρούς Πιττίδου

Στην Κωνσταντινούπολη, την Κυριακή 17 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε ο 32ος Διηπειρωτικός Μαραθώνιος Ευρασίας. Όλοι ήταν εκεί. Όχι μόνο Τούρκοι, αλλά και ξένοι. Τουρίστες και μετανάστες, ανεμίζοντας τις σημαίες τους και τραγουδώντας για την Πόλη τους. Μικροί και μεγάλοι. Γυναίκες με μαντίλες κι αθλητικά, υπερήλικες υποβασταζόμενοι, μητέρες με καρότσια και μωρά, πρόσκοποι, άτομα με ειδικές ικανότητες, ντυμένοι με παραδοσιακές στολές, οργανοπαίχτες, ακόμα και σκυλιά που φορούσαν μπλουζάκια με αριθμό. Όλοι είχαν ένα χάρτινο αριθμό στη μπλούζα τους. Η συμμετοχή του κόσμου ξεπέρασε τις 200.000, σύμφωνα με την Hürriyet.  

Το ενδιαφέρον δεν ήταν στον Κλασσικό Μαραθώνιο που συμμετείχαν αθλητές, κυρίως από την Αιθιοπία και την Κένυα, αλλά στην πρωτοφανή συμμετοχή των πολιτών στον μικρότερο αγώνα, αυτόν τον 8 χιλιομέτρων "δρόμο διασκέδασης" (halk koşusu), που δημιουργήθηκε για τον απλό κόσμο.  Οι πεζοπόροι συνέβαλαν με τη συμμετοχή και το κέφι τους, ώστε ο αγώνας αυτός να μοιάζει περισσότερο με γιορτή· με ένα φεστιβάλ αγάπης για την Πόλη των Πόλεων.

Ο κόσμος το διασκέδαζε αφάνταστα. Παρέες νέων έκαναν πικνίκ κι έπαιζαν χαρτιά, μουσικοί κατά μήκος όλης τις διαδρομής παρέσερναν τους συμμετέχοντες σε παραδοσιακούς ρυθμούς που προέρχονταν από πολλές γωνιές της Τουρκίας, ενώ ο κόσμος φυσικά ανταποκρινόταν· τραγουδούσε και χόρευε. Ξεχώρισαν οι μουσικοί από την Τραπεζούντα.

Άλλοι φώναζαν συνθήματα για την ομάδα ή το σχολείο τους, άλλοι προσπαθούσαν να πιάσουν μια σημαία από τα ειδικά φορτηγά που είχε τοποθετήσει ο δήμος για να πετάνε σημαίες από ψηλά, ενώ άλλοι περίμεναν τη σειρά τους για να γράψουν με μαρκαδόρο στους πυλώνες τις γέφυρας. Άλλοι πάλι, μεταξύ αυτών κι εγώ, έβγαζαν φωτογραφίες το μαγικό Βόσπορο, εκμεταλλευόμενοι τη μοναδική αυτή ευκαιρία, να βρίσκεσαι πάνω στη γέφυρα-σύμβολο της Πόλης. Μερικοί φορούσαν μπλουζάκια με κάθε λογής συνθήματα, πολιτικά, κοινωνικά κι ένας μάλιστα συμμετέχοντας, έκανε πρόταση γάμου στην αγαπημένη του, κρατώντας πλακάτ. Πωλητές σε πολλά σημεία της γέφυρας, προσέφεραν σιμίτ (κουλούρια) και τσάι, που τόσο αγαπούν οι γείτονες.

Ήταν η πρώτη φορά που περπατούσα από τη μία ήπειρο στην άλλη και το συναίσθημα ήταν μοναδικό. Αυτό που μου έκανε εντύπωση πιο πολύ απ’ όλα, είναι το πώς οι ίδιοι οι Τούρκοι αντιμετώπιζαν το γεγονός. Όλη η διαδρομή ήταν κόκκινη από τις σημαίες και μου έδιναν την εντύπωση ότι πραγματικά αγαπούν τη χώρα τους και το εκδηλώνουν σε κάθε ευκαιρία.  Έβλεπες οικογένειες ολόκληρες να περπατούν και να τραγουδούν για την Τουρκία, να χαίρονται τη συμμετοχή τους και να χαίρονται επίσης που η πόλη τους, λόγω αυτού του αγώνα-φεστιβάλ, βρίσκεται στο επίκεντρο του κόσμου. Έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέμαι αν στον Μαραθώνιο των Αθηνών, που θα διεξαχθεί στις 31 Οκτωβρίου, η ατμόσφαιρα θα είναι η ίδια. Φοβάμαι πως οι Έλληνες είναι τόσο απογοητευμένοι και κουρασμένοι την παρούσα χρονική κατάσταση, που δύσκολα ο Μαραθώνιος θα μπορούσε να αποτελέσει αιτία γιορτής. Ιδιαίτερα φέτος, θα μπορούσε να λάβει πανηγυρικό χαρακτήρα καθώς ο Μαραθώνιος συμπίπτει με την επέτειο των 2.500 χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνα.

Στην Τουρκία ωστόσο, τόσο η κοινωνία όσο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης,, αντιμετώπισαν το γεγονός, με τον ίδιο ενθουσιώδη τρόπο που τον αντιμετώπισε κι ο απλός κόσμος, κάνοντας λόγο για "δονήσεις της γέφυρας από τους πανηγυρισμούς, κατά τη διάρκεια του αγώνα".

Φυσικά, δεν έλειψαν οι αστυνομικές δυνάμεις, προκειμένου να αποφευχθούν οι πτώσεις από τη γέφυρα. Πέρυσι δυστυχώς, ένας Τούρκος έβαλε τέρμα στη ζωή του πέφτοντας απ’ αυτήν, όπως έκαναν παλιότερα κι αρκετοί άλλοι. Γι’ αυτό άλλωστε έχει απαγορευτεί η πεζοπορία πάνω στη γέφυρα.

Στο τέλος της γέφυρας, κίτρινη μεγάλη επιγραφή μας καλωσόριζε στην Ευρώπη (με τη γεωγραφική της έννοια, ακόμη). Ο αγώνας-πεζοπορία, τερμάτισε λίγο μετά το Παλάτι Ντολμά Μπαχτσέ, στο μεγάλο δρόμο με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Κεμάλ Ατατούρκ. Εκεί είχε στηθεί άλλο γλέντι, με πλήθος κόσμου να περιμένει τους συμμετέχοντες. Το ραντεβού στην Κωνσταντινούπολη ανανεώθηκε για την επόμενη χρονιά. H σκυτάλη στην Αθήνα…

protagon.gr