Tελικά το κράτος είναι κάτι σαν το γιοφύρι της Αρτας. Ολημερίς το κόβουμε, το βράδυ μεγαλώνει. Ετσι, πριν από μερικά χρόνια, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δίπλα στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή έκανε τον Συνήγορο του Καταναλωτή. Ο δεύτερος έχει τις ίδιες αρμοδιότητες με την πρώτη, αλλά φυσικά διαφορετικούς επικεφαλής, διαφορετικά διοικητικά συμβούλια, διαφορετικούς εργαζομένους. Τέλος πάντων, ο κ. Σιούφας έκανε ό,τι μπόρεσε για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε.
Τώρα, η νέα κυβέρνηση όχι μόνο δεν κατάργησε μία από αυτές τις δύο υπηρεσίες, αλλά σκέφτεται να τις πολλαπλασιάσει. Απ’ ό,τι διαβάζουμε στο κλαδικό έντυπο «Self Service», ο πολιτικός προϊστάμενος της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή, κ. Δημήτρης Σπυράκος, βρήκε νέους τρόπους για να σπαταλήσει τα λεφτά καταρχάς του ΕΣΠΑ και κατόπιν των φορολογουμένων. «Διαπιστώνοντας», λέει, «την ύπαρξη ανάγκης για σφαιρική και αντικειμενική πληροφόρηση του καταναλωτή, ανάγκη η οποία απορρέει από την υπερπροσφορά προϊόντων και υπηρεσιών... θα δημοσιοποιήσει πρόταση σχετικά με την ίδρυση του πρώτου στην Ελλάδα Ινστιτούτου Συγκριτικών Δοκιμών για προϊόντα και υπηρεσίες».
Μάλιστα! Σε μια χώρα που απαγορεύεται διά νόμου η συγκριτική διαφήμιση, η κυβέρνηση σχεδιάζει νέο οργανισμό για να συγκρίνει προϊόντα και υπηρεσίες. Δεν θα ήταν πολύ πιο φθηνό για εμάς τους φορολογούμενους να επιτραπεί η συγκριτική διαφήμιση, ώστε να υπάρξει η «σφαιρική ενημέρωση» εξόδοις των ιδιωτικών επιχειρήσεων;
Κοιτώντας τους σκοπούς του Ινστιτούτου, νομίζει κανείς ότι διαβάζει καταστατικό επαρχιακής ΕΠΕ, σαν εκείνες που στον «Σκοπό της Εταιρείας» βάζουν τα πάντα· από πώληση αδρανών υλικών μέχρι την εκτόξευση διαστημοπλοίων. Ετσι, το Ινστιτούτο «θα διεξάγει νομικές και οικονομικές μελέτες», «θα πραγματοποιεί εκστρατείες ενημέρωσης των καταναλωτών και θα αναπτύσσει πολλαπλά παιδαγωγικά εργαλεία», «θα παρέχει πληροφορίες στους καταναλωτές μέσω τηλεφώνου», «θα ασκεί με τη δράση του πίεση στους παραγωγούς και τους διακινητές προϊόντων... ώστε να βελτιώνουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, με στόχο την αναβάθμιση της αγοράς», «θα λειτουργεί για πολλά ζητήματα ως ρυθμιστής της αγοράς» κ.ά. Κι αν κάνει όλα αυτά το υπό συζήτηση Ινστιτούτο, οι άλλες δύο υπηρεσίες που έχουμε τι θα κάνουν; Εκτός αν η κ. Κατσέλη (στην οποία ανήκει η γ.γ. Καταναλωτή) είναι του δόγματος Νίξον: αν δύο λάθη δεν κάνουν κάτι σωστό, δοκίμασε τα τρία.
Σύμφωνα με το περιοδικό Self Service, «οι αρχικοί πόροι για τη συγκρότηση, οργάνωση και στελέχωση του υπό ίδρυση φορέα έχουν ήδη εξασφαλιστεί». Στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του το Ινστιτούτο θα χρηματοδοτείται μέσω του ΕΣΠΑ με 1,5 εκατ. ευρώ. «Το στοίχημα του κ. Σπυράκου», αναφέρει το περιοδικό, «θα είναι να καταστήσει σε εύλογο χρόνο τον φορέα αυτοχρηματοδοτούμενο, ώστε αντί να εξαρτάται οικονομικά από το Δημόσιο, να λειτουργήσει σε αυτόνομη βάση».
Η χώρα έχει γεμίσει με άχρηστους κρατικούς οργανισμούς, που στην αρχή χρηματοδοτούνταν από κοινοτικά κονδύλια και κάποτε θα «γίνονταν οικονομικά αυτάρκεις». Τελικά απέμειναν κουφάρια, που απλώς σιτίζουν τα ρουσφέτια προηγούμενων υπουργών και διευρύνουν τα ελλείμματα. Δεν χρειαζόμαστε άλλη μία από τα ίδια.
|