ΤΟ ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟN ΤΗΣ ΘΡΑΣΥΤΗΤΑΣ - Από το δημοσιογράφο κ. Σπύρο Γκάρο (Γερμανία)

του Σπύρου Γκάρου

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια που κυριαρχούσε στη χρηματιστηριακή αγορά το σλόγκαν, „αφήστε τα χρήματά σας να εργάζονται, έτσι θ μοιράζεστε τα κέρδη των εταιριών. Αυτά για τους εργαζόμενους και για τους μελλοντικά συνταξιούχους υπήρχε το 4% επί των εισφορών για τη σύνταξη “Ρίστερ” δηλαδή αυξημένη σύνταξη μέσο της διανομής των μεριδίων από τις μετοχές και τα επενδυτικά κεφάλαια. Μέχρι και το 2007 κανένας δεν υπολόγιζε ούτε μιλούσε για ένα οικονομικό κράχ. Όποιος πίστεψε πριν από πέντε-δέκα χρόνια σ΄ αυτά τα λόγια τα μεγάλα, σήμερα εισπράττει μόνο απώλειες χωρίς να γνωρίζει πότε τα πράγματα θ' αντιστραφούν. Ερχόμαστε στη παροιμία, ...το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό...

Κάτι τέτοιο περίπου συμβαίνει με τον πρώην διοικητή της τράπεζας Hypo - Real -Erstate κ. Φούνκε. (Funke). Απαιτεί να αποζημιωθεί με 3,5 εκατομμύρια ευρώ, τη στιγμή που η HRE δηλώνει πτώχευση και απλώνει το χέρι στη κυβέρνηση για μία ακόμα βοήθεια 10 δισεκατομμυρίων ώστε να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Οι ακρίδες του κεφαλαίου, οι μεγάλοι μάνατζερ, δεν άφησαν ούτε ένα πράσινο φυλλαράκι, όχι μόνο στη “Κτηματική Τράπεζα” ( Hypo- Real - Erstate) αλλά παντού όπου δουλεύουν τα χρήματα του κοσμάκη. Σήμερα όλα κινούνται μέσα σε μία παγκοσμιοποιημένη αγορά, όλα ξεκινούν από τις ΗΠΑ παρασύροντας στο κυκλώνα της “κρίσης” την ΕΕ και τις αγορές στην Ασία. Σε ότι αφορά τη HRE Τράπεζα, έφτασε στα όρια της ολικής κατάρρευσης. Που πήγαν όλα αυτά τα δισεκατομμύρια που επένδυσε η κυβέρνηση το Δεκέμβριο 2008; Που πήγαν τα επιπλέον 102 δισεκατομμύρια από την “Ένωση τραπεζιτικών οργανισμών” για τη σωτηρία της;

Ο υπουργός οικονομικών κ. Σάϊμπρουκ (Steinbrück) δήλωσε πριν λίγες ημέρες, ότι για το ενδιαφέρον του φορολογούμενου πολίτη θα πρέπει να οργανωθεί ένας μεγαλύτερος έλεγχος στο χρηματιστήριο σε ότι αφορά το συγκρότημα της HRE Τράπεζας, ώστε να ασφαλιστεί η κρατική εγγύηση που της δόθηκε στο ύψος των 87 δισεκατομμυρίων Ευρώ. Το κράτος πρέπει να φροντίσει να μην πληρώσουν τα λάθη των μάνατζερ οι φορολογούμενοι. Που επενδύθηκαν όλα αυτά τα χρήματα; Ποιος τα πήρε; Πως έγιναν άφαντα; Μένει ανεξήγητο. Σωτηρία σ' αυτό το καρκίνωμα δεν υπάρχει, ήδη η HRE Τράπεζα βρίσκεται στην εντατική. Πως γίνεται τα χρήματα των φορολογούμενων να τσεπώνονται από τους μεγάλο διοικητές των τραπεζών, αυτούς που μόνο εισέπρατταν και εισπράττουν αστρονομικούς μισθούς; Αν σκεφτεί κανείς, ότι πριν ένα χρόνο η μετοχή της ΗRE στο χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης είχε την αξία των 45€ και φέτος το Μάρτιο μπορεί οποιοσδήποτε να την αγοράσει μόνο με 0,50€.

Σήμερα παρουσιάζεται με θρασύτητα ο πρόεδρος των προέδρων κ. Γ. Φούνκε (Funke) και απαιτεί δικαστικά να συνεχίσουν να του πληρώνουν μέχρι και το 2013 το μισθό, ο οποίος ανέρχεται το χρόνο στα 800.000€, δηλαδή ένα εφάπαξ 3,5 εκατομμύρια, για την απώλεια της θέσης του, γιατί αυτό νομικά αναφέρεται στο συμβόλαιο εργασίας και θα πρέπει να εφαρμοστεί. Δεν του φτάνουν τα 560 000€ το χρόνο σύνταξη. Δυστυχώς ή θρασύτητα της κάστας αυτών των ανθρώπων έχει ξεπεράσει τα όρια της λογικής, με αποτέλεσμα τα λάθη τους να τα πληρώνει ο φορολογούμενος. Γεγονός είναι, ότι εδώ και πολλά χρόνια όλοι αυτοί έχουν προσβληθεί από την ασθένεια της “απληστίας”. Ο υπουργός εξωτερικών κ. Στάινμαγιερ (Steinmeier - SPD), οργισμένος από την ενέργεια του τέως διοικητή της τράπεζας, κ. Φούνκε (Georg Funke), στον οποίο ως φαίνεται δεν είναι συνειδητό σε ποια καταστροφή, κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, οδήγησε την Τράπεζα, του συνιστά να παρατηθεί από τις απαιτήσεις και να αποσύρει τη μήνυση για αποζημίωση των 3,5 δισεκατομμυρίων. Αν ο κ. Φούνκε (Funke), είπε ο υπουργός Στάϊνμαγιερ (Steinmeier), αναλογιστεί τις ευθύνες του και διακατέχεται, έστω από την ελάχιστη αξιοπρέπεια και φιλότιμο, τότε θα πρέπει να το κάνει.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την Commerzbank, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες στη Γερμανία. Αυτή αγόρασε την προβληματική Dresdner Bank με αποτέλεσμα να γίνει η ίδια προβληματική. Πριν ένα χρόνο η μετοχή της στο χρηματιστήριο κόστιζε 28,40€ σήμερα έχει πέσει στα 2,50€. Ευτυχώς που η κυβέρνηση της ΟΔΓ χορήγησε και σ΄ αυτή οικονομική βοήθεια, ταυτόχρονα τοποθέτησε αντιπροσώπους μέσα στη διοίκηση. Αυτό είναι το σύστημα της παγκοσμιοποιημένης αγοράς και δυστυχώς μ΄ αυτό θα πρέπει να ζούμε.

Κι όποιος πιστεύει, ότι στο καπιταλιστικό σύστημα και στους καπιταλιστές υπάρχει αξιοπρέπεια και φιλότιμο τότε, σίγουρα αυτός θα ζει σε κάποιον άλλο κόσμο.