Οι νεοάστεγοι με «καλά βιογραφικά» αυξάνονται συνεχώς - του Κώστα Ονισένκο

Ανάμεσά τους έμποροι που έχασαν τα πάντα λόγω της οικονομικής κρίσης,

απόφοιτοι πανεπιστημίων και νέοι χωρίς εργασία

«Ελάτε τώρα... Οταν υπάρχουν τόσο σοβαρά προβλήματα όπως η σημερινή κρίση, με εμάς ποιος θα ασχοληθεί;». Ο 47χρονος Νίκος ανήκει στην οικογένεια των αστέγων και μας απαντά ρωτώντας, κοιτάζοντας στα μάτια, νηφάλιος, συνειδητοποιημένος. Η διεύθυνσή του είναι γωνία Σταδίου και Κοραή, δεν μετακομίζει, κάθε βράδυ ενημερώνεται για τις εξελίξεις διαβάζοντας στο ημίφως εφημερίδα και σφυγμομετρά τον παλμό της κοινωνίας από τις κουβέντες, τις φωνές και τις βρισιές των περαστικών.

Στη φυλακή

Η τελευταία στέγη του ήταν οι φυλακές. Πριν από λίγους μήνες βγήκε στον κόσμο, δεν βρήκε δουλειά και βρήκε απάγκιο στον δρόμο. «Ατομα που ήξερα από τις φυλακές διέπραξαν κάποιο αδίκημα μόνο και μόνο για να ξαναβρεθούν στη φυλακή, να έχουν σκεπή, εξασφαλισμένο ένα πιάτο φαί. Το παλεύω ρε γαμώτο, αλλά άντε βρες εσύ δουλειά στην ηλικία μου και με τέτοιο παρελθόν» μας λέει ο Νίκος, και εδώ η χροιά της φωνής του προδίδει παραίτηση. Ολες οι οργανώσεις που ασχολούνται με το ζήτημα των αστέγων συγκλίνουν στο εξής: το πρόβλημα κλιμακώνεται με γεωμετρική πρόοδο, καθώς εξαιτίας της κρίσης σπάνε οι «αδύναμοι κρίκοι» της κοινωνίας. Είναι αλήθεια ότι νέοι, μορφωμένοι, βρίσκονται στον δρόμο, με τη στερεοτυπική ταυτότητα του απόκληρου. Την προσπερνάμε αυτή την αλήθεια, άλλωστε και να μπορείς ποιον να πρωτοβοηθήσεις;

«Το προφίλ του αστέγου άλλαξε ταχύτατα τον τελευταίο χρόνο. Πρόκειται για νέους που δεν έχουν εξαρτήσεις από ουσίες ή ψυχολογικές διαταραχές. Τις περισσότερες φορές μάλιστα είναι μορφωμένοι», τονίζει στην «Κ» η κ. Εφη Σταματογιαννοπούλου, πολύπειρη νοσηλεύτρια του προγράμματος αστέγων της ΜΚΟ «Κλίμακα». Ιδια εικόνα καταθέτουν και οι κοινωνικοί λειτουργοί στο πρόγραμμα αστέγων του Ερυθρού Σταυρού. Να τι λένε στην «Κ»: «Αυτό που συμβαίνει είναι πρωτοφανές. Ανάμεσα στα άτομα που έχουν κάνει αίτηση για να φιλοξενηθούν στον ξενώνα αστέγων υπάρχει απόφοιτος πολυτεχνείου, απόφοιτος Αμερικανικού Κολλεγίου και γενικότερα άτομα που κανείς δεν θα περίμενε ότι θα βρεθούν χωρίς κεραμίδι. Ακόμα, ανάμεσα στους «νεοάστεγους» υπάρχουν εμποροβιοτέχνες που έπεσαν έξω, πτώχευσαν. Εχουμε βρει στον δρόμο ακόμα και οικογένειες με παιδιά». «Η πλειονότητα των ατόμων που φιλοξενούμε είναι Ελληνες», συμπληρώνει ο Γιάννης Συκουτρής υπεύθυνος ξενώνα αστέγων του Ερυθρού Σταυρού.

Οι κοινωνικές οργανώσεις εκτιμούν ότι ο αριθμός των αστέγων στη χώρα μας κυμαίνεται περί τους 20.000 (υπερδιπλάσιος αριθμός από την «επίσημη» καταγραφή του υπ. Υγείας). Στην Αθήνα τουλάχιστον 2.000 άτομα ζουν στον δρόμο και κοιμούνται σε εισόδους κατοικιών, παλιές αποθήκες, σαραβαλιασμένα αυτοκίνητα, ετοιμόρροπα κτίρια. Οι περιοχές στις οποίες κατά καιρούς «συνωστίζονται» είναι το Θησείο, η πλ. Κουμουνδούρου, η πλ. Κάνιγγος, το ΚΤΕΛ Κηφισού, το λιμάνι του Πειραιά, απέναντι από τον Σταθμό Λαρίσης, μέσα στην κεντρική Λαχαναγορά του Ρέντη, εσχάτως και στους Αμπελόκηπους. Εκεί, πάνε κι έρχονται.

Λόγω της κρίσης

«Οταν φανεί το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση η κοινωνία θα σοκαριστεί. Κάθε εβδομάδα καταφεύγουν στις δομές μας τουλάχιστον δύο περιπτώσεις ατόμων που έχασαν τα σπίτια τους λόγω της κρίσης. Βλέπουμε το πρόβλημα να εξελίσσεται πριν φανεί προς τα έξω και αυτό που ξέρουμε είναι πως αν βαθύνει η κρίση και συνεχίσουν να χάνονται τόσες θέσεις εργασίας το ζήτημα θα αποκτήσει εκρηκτικές διαστάσεις. Νομίζω ότι όπου να 'ναι θα φανούν ξεκάθαρα τα αποτελέσματα των μέχρι τώρα χαμένων θέσεων εργασίας. Αυτό εισπράττουμε από τον κόσμο που έρχεται. Ανεργία, δάνεια, κατασχέσεις», συμπυκνώνει η κ. Σταματογιαννοπούλου.

«Θετικό και ελπιδοφόρο είναι ότι βλέπουμε μεγάλη ανταπόκριση. Εχουμε πολλούς νέους εθελοντές, ανθρώπους διακριτικούς που έρχονται να βοηθήσουν», συμπληρώνει η ίδια. Μια ερμηνεία δίνει στην «Κ» ένας άλλος άστεγος, μόνιμος κάτοικος Θησείου: «Πρέπει να καταλάβεις ότι η διαφορά ανάμεσα σε εσένα και εμένα είναι ένα τίποτα, μια «στραβή». Πριν από λίγα χρόνια είχα σπίτι και όλα τα σχετικά. Ετσι ήρθαν τα πράγματα, ούτε που το κατάλαβα μάγκα μου»...

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ