Η Κρίση στο Sex Shop - της Λουκρητίας

Και να 'μαι όμως τώρα εδώ, να κάνω μια παρόμοια συζήτηση όπως οι κυρίες. Μόνο που αντί για κομμωτήριο με πιστολάκια και λουτήρες, βρίσκομαι σ' ένα sex shop ανάμεσα σε δονητές όλων των μεγεθών και των χρωμάτων. Ο ιδιοκτήτης του είναι εξυπηρετικότατος. Ένας τύπος γύρω στα 40, βαρύς κι αγέλαστος, ο οποίος δεν κρατιέται και μου φανερώνει διάπλατα την κιτρινισμένη οδοντοστοιχία του όταν τον ρωτάω αν το ελεφάντινο μαραφέτι των 30 εκατοστών που έχω μπροστά μου μπορεί να θεωρηθεί τεκμήριο από την Εφορία. "Μπορείς να το δηλώσεις σαν πλάστη, μιας και ανοίγεις άνετα φύλλο με αυτό, και να μην έχεις πρόβλημα" μου απαντάει.

Κατευθύνομαι στην απέναντι πλευρά όπου πήρε το μάτι μου κάτι περίεργες συσκευασίες. Πρόκειται για φουσκωτές κούκλες. "Α, είναι αδιάβροχες ξέρεις" πετάγεται ο ιδιοκτήτης. "Σωστή η επιχειρηματική σκέψη. Γιατί να κόψεις τις ορμές σου άμα σου έρθει να πηδήξεις ενώ πλημμυρίζει το σύμπαν;" συμπληρώνω. "Κι εγώ αυτό σκέφτηκα. Ε ρε και να ήμουν τώρα στην Αυστραλία... Χρυσές δουλειές θα έκανα" προσθέτει.

Πιο δίπλα βρίσκονται όλα τα σύνεργα για ένα σωστό κι επαγγελματικό bondage και μπροστά από τον πάγκο του ταμείου μια προθήκη φιλοξενεί καμιά εικοσαριά διαφορετικά λιπαντικά. Την ανοίγει και μου εξηγεί την χρήση τους, ένα προς ένα. Μου προτείνει μάλιστα να αγοράσω κάποιο το οποίο φωσφορίζει στο σκοτάδι. "Ορίστε, αν είχαν ένα τέτοιο οι πολιτικοί μας δεν θα θυμίζαμε το γνωστό ανέκδοτο "Να οργανωθούμε παιδιά. Έχω φάει πέντε και δεν έχω ρίξει κανέναν"", μου λέει.

Χαϊδεύοντας κάτι φτερά που κρέμονται, τον ρωτάω αν τον έχει αγγίξει η κρίση, αν και γνωρίζω εξαρχής την απάντηση. Επαληθεύομαι. Βάσει των πρόχειρων υπολογισμών του, η κίνηση έχει μειωθεί κατά 40%. Μα, όπως μου εξομολογείται, αυτό που τον ενοχλεί περισσότερο είναι όταν οι άνδρες έρχονται να αγοράσουν δονητές για τις γυναίκες τους. "Αρνούμαι να τους πουλήσω γιατί είναι κομπλεξικοί. Αντί να πάρουν κάτι μεγάλο να ευχαριστήσουν το ταίρι τους, διαλέγουν ό,τι πιο μικρό και κακομούτσουνο υπάρχει στην αγορά. Εγώ άμα ήμουν γυναίκα θα τους το έφερνα στο κεφάλι".

Με τη συζήτηση, καταλαβαίνω ότι ο τύπος γνωρίζει καλά τον χώρο. Βρίσκεται σ' αυτή τη δουλειά από το '85 σαν πωλητής χονδρικής και τα τελευταία 7 χρόνια έχει αυτό το sex shop. Εκπλήσσομαι, καθώς η αλήθεια είναι ότι δεν το είχα προσέξει τόσο καιρό κι ας μένω στην περιοχή κοντά μια δεκαετία. Κι όχι άδικα. Το μαγαζί είναι αόρατο τα πρωινά. Λες και η βιτρίνα του φοράει ένα μαγικό μανδύα που αντανακλά το φως της ημέρας και το κάνει να εξαφανίζεται από τα μάτια των περαστικών. Είναι στην ουσία μια μακρόστενη τρύπα μα η τεράστια ασημένια του επιγραφή δεν σε αφήνει να κάνεις λάθος περί τίνος πρόκειται. Ούτε βέβαια και τα καλούδια πίσω από το τζάμι που σου κλείνουν το μάτι και σου ξυπνάνε περίεργα γούστα. Το παρατήρησα τυχαία ένα βράδυ καθώς περνούσα από τον συγκεκριμένο δρόμο. Ένα παράξενο φλούο ροζ χρώμα μέσα στην απόλυτη σκοτεινιά που έκανε την επιγραφή νέον "OPEN 24" του διπλανού καταστήματος να μοιάζει ετερόφωτη.

Κάνοντας να φύγω από τον kinky φάρο, τον ρωτάω αν έχει κάποια ιστοσελίδα. Μου λέει πως είχε κάποτε μα όχι πια, μιας και η κίνηση δεν ήταν η αναμενόμενη και τα έξοδα συντήρησης ήταν πολλά σε συνάρτηση με τα κέρδη που του επέφερε. "Δεν το μετανιώνω που την έκλεισα. Έτσι κι αλλιώς, τα ερωτικά βοηθήματα είναι σαν τα οικονομικά μέτρα. Πρέπει να τα δεις από κοντά, να τα μελετήσεις, αλλιώς η εφαρμογή τους μπορεί να σε πονέσει", μου δηλώνει.

"Επιτέλους, μια μεγάλη αλήθεια για την οικονομική κρίση από έναν ειδήμονα και σε περιβάλλον που της ταιριάζει", σκέφτομαι. Ανάμεσα σε δονητές και λιπαντικά.

protagon.gr