Ερυθρός Σταυρός: Μια εύκολη λύση για να "ξεμπλέξει" απ’ το Ντυνάν

Είναι απορίας άξιον πώς σε μια χώρα όπου κάθε διαγωνισμός (όσο διαφανής και αν είναι) ακολουθείται από χιλιάδες προσφυγές, ο κ. Ανδρέας Μαρτίνης επιχείρησε με τόσο εξόφθαλμο τρόπο να δώσει ένα δικαίωμα πρώτης προτίμησης σε έναν από τους ιδιώτες παίκτες της αγοράς. 

Ακόμη και αν κανείς υποστήριζε ότι το επείγον του πράγματος δίνει τη δυνατότητα για fast track διαδικασίες, θα ήταν πρωτοφανές να μην υπάρξουν αντιδράσεις από τους ανταγωνιστές που θα έβλεπαν κάποιον να αποκτά προβάδισμα στην αγορά ενός σύγχρονου νοσοκομείου. Ακόμη περισσότερο καθώς η αιφνίδια απόπειρα για πώληση, «πάγωσε» τον εν εξελίξει διεθνή διαγωνισμό για την εκχώρηση του management του νοσοκομείου.

Ενός νοσοκομείου μάλιστα που φτιάχτηκε με χρήματα του Ερυθρού Σταυρού, ενός οργανισμού δηλαδή που επιδοτείται από το ελληνικό κράτος, από κληροδοτήματα ευεργετών που εκτίμησαν το φιλανθρωπικό του έργο και βεβαίως από τους διασημότερους εράνους που πραγματοποιούνται στην ελληνική επικράτεια. 

Η άκρη του νήματος βρίσκεται βεβαίως στο «επίμαχο θέμα». Το Ντυνάν, είναι υπερσύγχρονο, βρίσκεται σε κομβικό σημείο, έχει ισχυρή στήριξη από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό αλλά δεν βγάζει κέρδη, τουναντίον έχει σοβαρά οικονομικά προβλήματα επιβίωσης, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος ο ισόβιος πρόεδρος του ΕΕΣ κ. Μαρτίνης στην επιτροπή της Βουλής. 

Είναι βεβαίως επίσης απορίας άξιον το γιατί δεν βγάζει κέρδη (ή τουλάχιστον τα λεφτά του) καθώς είναι το μοναδικό νοσοκομείο εκτός ΕΣΥ που δεν υποχρεούται σε καθεστώς ΦΠΑ γεγονός που του δίνει ένα εμφανές συγκριτικό πλεονέκτημα. Επιπρόσθετα, και παρά τον κοινωφελή και επιδοτούμενο χαρακτήρα του ΕΕΣ, ο τιμοκατάλογός του είναι ακριβότερος από αυτόν των δημόσιων  νοσοκομείων. Γεγονός που σημαίνει ότι ένας ασφαλισμένος πληρώνει επιπλέον για διάφορες υπηρεσίες, πέραν όσων του δικαιολογεί το ασφαλιστικό του ταμείο. 

Ο Πρόεδρος του ΕΕΣ λοιπόν αναζήτησε τρόπους για να απεμπλακεί από τη ζημιογόνο επένδυση. Ο τρόπος που το έκανε ωστόσο ήταν ο πλέον ανορθόδοξος, δημιουργώντας ένα άνευ προηγουμένου μπάχαλο που οδήγησε σε αντεγκλήσεις με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και διαμαρτυρίες από τους ανταγωνιστές. 

Είναι προφανές από όσα έγιναν τον τελευταίο μήνα, ότι η διοίκηση του Ντυνάν δεν είχε ενημερώσει την κυβέρνηση για τις προθέσεις της, αν και μεταξύ των μελών του Δ.Σ. συμπεριλαμβάνονταν και τρία μέλη που είχαν οριστεί από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Ακόμη και τώρα ωστόσο, που η διοίκηση ζητά ειδική ρύθμιση από την κυβέρνηση για να προχωρήσει στο διαγωνισμό, δεν έχει επιλέξει την πιο προφανή λύση που θα απεμπλέξει τον ΕΕΣ τόσο από την επένδυση που θεωρεί δυσβάσταχτη αλλά και από πιθανές μελλοντικές εμπλοκές με τους ιδιώτες επιχειρηματίες του κλάδου της υγείας. Την ανάληψη του νοσοκομείου από το Δημόσιο και την ένταξή του στο ΕΣΥ.

Όπως ακριβώς έκανε δηλαδή και το ίδρυμα Ωνάση με το φερώνυμο καρδιοχειρουργικό κέντρο. Άλλωστε, παρά το γεγονός ότι ο ΕΕΣ είναι ο μεγαλύτερος μη κυβερνητικός οργανισμός στη χώρα, ουσιαστικά η λειτουργία του εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το δημόσιο και την κοινωνία που τον συνδράμει. 

Ακόμη και αν το δημόσιο επιθυμεί να εντάξει την εκχώρηση του Ντυνάν σε ιδιώτες στα πλαίσια των επερχόμενων αποκρατικοποιήσεων, είναι βέβαιο ότι ένας διαγωνισμός που θα πραγματοποιούνταν από το κράτος, θα συναντούσε λιγότερα εμπόδια, σε σχέση με μια νέα απόπειρα του κ. Μαρτίνη, ακόμη και αν ακολουθούσε κατά γράμμα όσα ορίζει ο νόμος για τους διεθνείς διαγωνισμούς...