Τα πενήντα δισεκατομμύρια - του Γιώργου Κ. Περπινιά

Ωραία λοιπόν. κάναμε θυσίες σαν λαός με κατανόηση. Πολλοί θυσιάσαμε μέρος του εισοδήματος μας με τις περικοπές. Άλλοι το έχασαν όλο με την απώλεια της εργασίας τους. Συγκινηθήκαμε βλέποντας στην τηλεόραση τα δάκρυα και τον πόνο του υπουργού εργασίας και μετά της υγείας, για τα σκληρά και απαραίτητα μέτρα που έπρεπε να πάρει η κυβέρνηση, προκειμένου να βγεί η χώρα από το μεγάλο οικονομικό αδιέξοδο. Μας είπαν ότι το 2011 θα είναι λίγο δύσκολο, το 2012 όμως θ’ αρχίσει η ανάπτυξη και θα πάρουμε ανάσα. Ότι έκοψαν έκοψαν, λίγο παραπάνω απ’ ότι είχαν υπολογίσει, αλά δεν έχει και πολύ σημασία, ίσως έκαναν λάθος στην πρόσθεση. Μπορεί να φταίει το κομπιουτεράκι. Μετά θ’ αρχίσουν τις επιστροφές για το χαμένο εισόδημα; Ξαφνικά μας είπαν ότι κάτι δεν πάει καλά και πάμε για το 2015. Και μετά εντελώς απρόσμενα βγήκε με ανακοίνωση της τρόικας ένα κονδύλι 50 δισεκατομμυρίων. Λιτότητα λέει 15 με 20 χρόνια. Που ήταν κρυμμένα αυτά τα χρέη ρε παιδιά; Τα ξέρατε και δεν μιλούσατε; η τα παρουσίασε η τρόικα για να μας κάνει έκπληξη; Θα πουλήσουμε όπως μας είπαν τα ασημικά της χώρας. Έτσι είναι, η θα μας πούνε να τσοντάρουμε πάλι. Από πού όμως; από το υστέρημα δώσαμε, τώρα από πού θα δώσουμε, από το περίσσευμα; Αγανάκτησε ο κ. Πεταλωτής και έτρεξε στην άγρια νύχτα να μαλώσει την τρόικα. «Εμείς παίρνουμε εντολές μόνον από τον λαό». Όχι παίζουμε, κάθε μέρα μας ρωτάνε. Ποιές όμως εντολές; Είπαμε να μας κόψουν μισθούς και συντάξεις; Είπαμε ν’ αυξήσουν τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και του ΦΠΑ; Μας ρωτήσανε για τους όρους του μνημονίου; Εδώ δεν ενημέρωσαν ούτε τον λόχο των βουλευτών του κόμματός τους. Και πολλά άλλα. Υπήρχε κάτι απ’ ολ’ αυτά στο προεκλογικό τους πρόγραμμα; Και να προσέχει όταν λέει ο λαός, να μην ξεχνάει το κυρίαρχος. Και τα ταξίδια του πρωθυπουργού μας τι απέδωσαν; Που είναι οι μεγάλες επιτυχίες του για ν’ αποκαταστήσει την χαμένη αξιοπιστία της χώρας; Δηλαδή αν δεν έκανε όλες αυτές τις προσπάθειες τα πράγματα θα ήταν ακόμη χειρότερα; Θεός φυλάξει. Μήπως κάτι μας κρύβει, η μπορεί και να μην έχει καταλάβει ακόμη καλά που βρέθηκε. Αρκεί που έγινε πρωθυπουργός και συναντάται συχνά ως ισότιμος, με τους μεγάλους στο κλαμπ της Ευρώπης. Είναι πολλά πράγματα που αν τα προσέξει ένας παρατηρητικός θα βγάλει περίεργα κι ανεξήγητα συμπεράσματα.

Αναφέρω κάτι που έγινε από την αρχή της ανάληψης της κυβέρνησης. Η αλλαγή της ονομασίας των υπουργείων κι ο μεγάλος αριθμός των υπουργών. Τι νόημα είχε η αλλαγή του ονόματος; Δεν μπόρεσα να το καταλάβω και θα ήθελα να ξέρω πόσοι το κατάλαβαν. Ήταν αλλαγή προς το καλύτερο; Συνέτεινε στην καλύτερη απόδοση τους, η ανέβασε τον ενθουσιασμό των υπαλλήλων για να αυξήσουν την παραγωγικότητα τους; Άκουσον άκουσον. «δια βίου μάθησης και θρησκευμάτων» «θαλασσίων υποθέσεων νήσων κι αλιείας» «αποκέντρωσης και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης» «διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων» κλπ. Απορία!!! Είδατε καμία διαφορά; Κι εκείνο το «προστασίας του πολίτη»; μήπως νιώσαμε μεγαλύτερη σιγουριά από την εγκληματικότητα; Σκεφτείτε τι χρήμα ξοδεύτηκε να τυπωθούν νέα έντυπα, νέες πινακίδες, να πεταχθούν όλα τα παλιά και κυρίως νέες σφραγίδες. Χιλιάδες σφραγίδες, το αγαπημένο σπορ του μεγάλου αριθμού των δημοσίων υπάλληλων, για να δικαιολογούν την ύπαρξή τους. Είναι το όπλο τους, προστατεύουν Θερμοπύλες. Σφραγίδα στο πρωτόκολλο, στον πρώτο, στον τέταρτο, στο υπόγειο, στα φωτοαντίγραφα, έναν καφέ στο καφενείο και αν δεν προλάβεις συνεχίζεις και την άλλη μέρα. Αυτό το λέμε γραφειοκρατία, ίσως θα έπρεπε να προσθέσουμε και σφραγιδοκρατία. Του πρωθυπουργού ήταν η φαεινή, η κάποιου παρατρεχάμενου; Απέδωσε σε κάτι για να δικαιολογήσει αυτό το έξοδο; Αλλά ξέχασα, τότε λεφτά υπήρχαν. Και τώρα να ρωτήσουμε, αυτοί τι έβαλαν; Όχι μόνο δεν το έκαναν, αλλά πήραν κι άλλα. Δεν μπορούσαν να μειώσουν τον αριθμό τους; Δεν μπορούσαν να μην έπαιρναν χρήματα από τις συνεδρίες των εξεταστικών; Έτσι κι αλλιώς γνώριζαν το αποτέλεσμα από την αρχή. Όχι προνόμια, όχι σπατάλες, όχι διορισμούς, όχι επιτροπές, όχι άχρηστους οργανισμούς. Τα κόμματα χρωστούν στις τράπεζες τα χρήματα των κρατικών επιχορηγήσεων μέχρι το 2015. Από πού θα πληρωθούν αυτά τα χρέη. Μπορεί τότε αυτά τα κόμματα να μην υπάρχουν. Μπορεί επίσης να υπάρχουν αλλά όχι με το ίδιο ποσοστό, άρα όχι με την ίδια επιχορήγηση. Γιατί να παίρνουν αυξήσεις κάθε τόσο; Για το έργο τους; Αφού η οικονομική τους πολιτική έριξε το καράβι στον βράχο. Ποιος έφταιξε, οι μούτσοι; Προτείνω στις επόμενες εκλογές αν δεν έχουμε βρεί λύση, να μην ψηφίσουμε όλους του διατελέσαντες υπουργούς τα τελευταία τριάντα χρόνια. Τι έχουμε να χάσουμε πάρα πάνω; Μπορεί να μας βγεί σε καλό. Δοκιμάστηκαν κι απέτυχαν. Τι νόημα έχει η επανεκλογή τους; Σκευθείτε το, εκτός αν βρεθεί ένας νέος μεσσίας, αλλά προσοχή, όχι από τον χώρο τους, ούτε από τα φυτώρια των κομμάτων. Οι περισσότεροι είναι ανεπάγγελτοι. Δεν γνωρίζουν τα προβλήματα των ασθενών τάξεων, ούτε τους συναναστρέφονται. Αν πείς και οι γόνοι της οικογενειοκρατίας; Αυτοί πιά ούτε σε λεωφορείο δεν έχουν μπεί. Θα ψηφιστούν από την κομματική πελατεία του μπαμπά, η από την αναγνωρισιμότητα του ονόματός τους. Εδώ το λάθος είναι δικό μας. Έχουμε τις δικές μας ευθύνες με τις βλακείες μας και την χειρίζονται κατάλληλα.

Παράδειγμα ο νόμος για την απαγόρευση του καπνίσματος. Μια εφαρμόζεται μια αναβάλλεται. Έχετε σκευθεί γιατί; Όποτε προκύψει κυβερνητικό πρόβλημα, η κομματική διαφωνία, στρέφουν την προσοχή μας στο κάπνισμα. Βλακωδώς λοιπόν αρχίζουν οι αντιδράσεις, λες και μας κόβουν το ψωμί. Για τίποτα άλλο δεν ξεσηκωνόμαστε έτσι. Φωνάζουμε για αστυνομικά μέτρα, για ανθρώπινα δικαιώματα, για ελευθερίες και πολλά άλλα. Όταν λοιπόν καταπιούμε τα άλλα, ξεθυμαίνει το θέμα του καπνίσματος, για να επανέλθει σε πρώτη ευκαιρία. Κατηγορούν τους πολίτες για το κίνημα του δεν πληρώνω, γιατί δεν τηρούν τον νόμο. Μα το ίδιο το κράτος το δίδαξε αυτό. Πληρώνει τα χρέη του στ’ ασφαλιστικά ταμεία, στα νοσοκομεία, στα φαρμακεία; Επιστρέφει τον ΦΠΑ στις εξαγωγικές επιχειρήσεις; Που πληρώνει; «Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν κρατούσες». Ξύπνα κόσμε, μη γίνεσαι οπαδός, γίνε υπεύθυνος πολίτης. Αν είσαι οπαδός με ποδοσφαιρικά κριτήρια, δες πως έχουμε τις χειρότερες ομάδες της Ευρώπης. Το ίδιο είναι και οι πολιτικοί μας. Έχουν έναν μοναδικό τρόπο να αποσπούν την προσοχή του κόσμου από καυτά θέματα. Όταν τελείωσε η εξεταστική επιτροπή για την Siemens, ξέσπασε σάλος με το πόρισμα. Επέτρεψαν να γίνει η κατάληψη της νομικής από τους μετανάστες. Με την πρόθυμη κάλυψη των δημοσιογράφων και των καναλιών, σκεπάστηκε το άλλο. Έχει περάσει η προθεσμία που είχαν δώσει για την χρήση του ακινήτου και κουβέντα δεν γίνεται. Ακολούθησε το νομοσχέδιο του θέματος υγεία. Έκαναν απεργία οι γιατροί του ΙΚΑ αποσυντονίστηκαν τα πάντα, πάει κι αυτό. Είχαμε μετά την γνωστή δήλωση της τρόικα για την πώληση περιουσίας του δημοσίου, άλλος χαμός. Είχαν όμως έτοιμη αντίδραση. Η γνωστή τροπολογία του υφυπουργού εσωτερικών για την επαναφορολόγηση των ημιυπαίθριων χώρων. Εκεί όλων η προσοχή. Κράτησε τόσο όσο χρειαζόταν. Ανακλήθηκε, πάει κι αυτό. Μετά το νομοσχέδιο για τους δικηγόρους. Αυτό τελείωσε εν τη γενέσει του από τους ίδιους τους βουλευτές. Μην ξεχνάμε πως οι περισσότεροι είναι δικηγόροι. Θα δούμε πολλά ακόμη. Κτυπούν τις οικονομικά αδύνατες τάξεις και τους γέρους συνταξιούχους που δεν έχουν κουράγιο αντίδρασης. Τους οδηγούν στην φτώχια και στην εξαθλίωση. Οι συντάξεις είναι η αποταμίευση των εργαζομένων για τα γεράματα τους. Σας έδωσαν καμία εντολή να τις πάρετε κύριε Πεταλωτή; Στις ισχυρές επαγγελματικά και οικονομικά τάξεις, στα συνδικάτα των ΔΕΚΟ κάνουν πίσω. Ταλαιπωρείται ο κόσμος τόσον καιρό με τις συγκοινωνίες, αυτί δεν ιδρώνει. Κατηγορούν κι από πάνω όσους δεν πληρώνουν εισιτήριο. Μέτρα και πάλι μέτρα χωρίς απόδοση, αρκεί να κρατηθούν στην εξουσία. Μετά θα ψάξουν για έναν αποδιοπομπαίο τράγο, θα του τα φορτώσουν όλα, θα μας πούν αυτός φταίει και θα ζητήσουν πάλι την ψήφο μας. Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη, μα φοβάμαι πως θα κουράσω, αν δεν το έχω ήδη κάνει.

Γιώργος Κ. Περπινιάς

Αθήναι 20/2/11