Η ΘΑΛΑΣΣΑ μέσα στην ποίηση και στη μουσική... - της Γιόλας Αργυροπούλου - Παπαδοπούλου*
Στὸν Παράδεισο ἔχω σημαδέψει ἕνα νησὶ
Ἀπαράλλαχτο ἐσὺ κι ἕνα σπίτι στὴ θάλασσα
Μὲ κρεβάτι μεγάλο καὶ πόρτα μικρὴ
Ἔχω ρίξει μὲς στ’ ἄπατα μιὰν ἠχὼ
Νὰ κοιτάζομαι κάθε πρωὶ ποὺ ξυπνῶ
Νὰ σὲ βλέπω μισὴ νὰ περνᾶς στὸ νερὸ
Καὶ μισὴ νὰ σὲ κλαίω μὲς στὸν Παράδεισο.
Οδυσσέα Ελύτη «Το Μονόγραμμα» VII.
ΘΑΛΑΣΣΑ θάλασσα
στὸ νοῦ στὴν ψυχὴ καὶ στὶς φλέβες μας θάλασσα.
Εἴδαμε τὰ πλοῖα νὰ φέρνουν τὶς μυθικὲς χῶρες
ἐδῶ στὴν ξανθὴ ἀμμουδιὰ
ὅπου ἀργοποροῦν οἱ βραδινοὶ ὁδοιπόροι.
Ντύσαμε τὶς παιδικὲς ἀγάπες μας
μὲ νωπὰ φύκια.
Προσφέραμε στοὺς θεοὺς τῆς ἀκρογιαλιᾶς
ὄστρακα στιλπνὰ καὶ βότσαλα.
Χρώματα πρωϊνὰ διαλυμένα στὸ νερὸ
πυρκαϊὲς δειλινῶν στοὺς ὤμους τῶν γλάρων
κατάρτια ποὺ δείχνουν τὸ ἄπειρο
ἀνοιχτὰ κατώφλια στὸ βῆμα τῆς νύχτας
καὶ πάνω ἀπ’ τὸν ὕπνο τῆς πέτρας
μετέωρο κατάφωτο ἀσίγαστο
τὸ τραγούδι τῆς θάλασσας
νὰ μπαίνει ἀπ’ τὰ μικρὰ παράθυρα
νὰ σχεδιάζει κήπους λάμψεις καὶ ὄνειρα
στὰ νωπὰ τζάμια καὶ στὰ κοιμισμένα μέτωπα.
Γιάννη Ρίτσου «Το εμβατήριο του ωκεανού» (απόσπασμα).
Ὅλος ο κόσμος εἶναι ἕνα νησί
πού ἔχει γύρω του θάλασσα. Ὅταν
ξημερώνοντας κάθεσαι σ’ ἕνα λιβάδι
καί κοιτάζεις, νομίζεις πώς μέσα σου εἶναι
πού ἀνατέλλει ὁ ἥλιος καί πώς
ἀντικρύ σου ὁ ὁρίζοντας εἶναι ὁ καθρέφτης του.
Νικηφόρου Βρεττάκου «Το νησί» (από τη συλλογή «Το βάθος του κόσμου»).
Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων
και θα πεθάνω μια βραδιά, σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων,
Νίκου Καββαδία «Μal du Départ» (απόσπασμα).
Αν κάποιος ήθελε να ασχοληθεί με τη θάλασσα ως θεματικό μοτίβο των Ελλήνων ποιητών, θα μπορούσε να συγγράψει ένα πολυσέλιδο βιβλίο, αφού η θάλασσα, ήδη από τα ομηρικά έπη μέχρι και την νεοελληνική ποίηση, είναι το κατεξοχήν φυσιολατρικό στοιχείο που αποτελούσε και θα αποτελεί αστείρευτη πηγή έμπνευσης των ποιητών…
Η ανάγνωση ελάχιστων μόνον στίχων, που αναφέρονται στη θάλασσα, ή το άκουσμα κάποιας μελωδίας εμπνευσμένης από τη θάλασσα αρκούν για ένα ταξίδι, που ο καθένας μας μπορεί να πραγματοποιήσει, οποιαδήποτε στιγμή το θελήσει… Ένα ταξίδι κατακλυσμένο από το φως και τη μαγεία του ονείρου… Ένα ταξίδι που διαρκεί ελάχιστες στιγμές… Κι όμως αυτές οι στιγμές περικλείουν, μέσα σ’ αυτή την άφατη ομορφιά τους, τη διάρκεια της αιωνιότητας…
* Η κυρία Γιόλα Αργυροπούλου - Παπαδοπούλου είναι επίκουρη καθηγήτρια της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και ποιήτρια
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα