Σαββατιάτικη Κουβεντούλα με τη Ζωή Παπαδοπούλου - της Λαμπριάνας Κυριακού

Πρώτη φορά την  είδα,  το 2006 στην Κύπρο. Τραγουδούσε στη σκηνή πλάι στη Χαρούλα Αλεξίου.

Η φωνή της Ζωής Παπαδοπούλου, ταξίδευε στ' αυτιά μου τόσο καλά δίνοντας μου να καταλάβω ότι δεν έχω να κάνω με μια εφήμερη ερμηνεύτρια και η διαφορετικότητα της άφηνε υποσχέσεις ότι ο μουσικός κόσμος της ανήκει.

Σήμερα, 5 χρόνια μετά... έχει στο ενεργητικό της, δυο προσωπικές δουλειές και πολλές σημαντικές συνεργασίες.

Κέρδισε το κοινό όχι μόνο με την φωνή της αλλά και με το χαρακτήρα της.

Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, η Ζωή Παπαδοπούλου, μεγάλωσε και μυήθηκε μέσα σε μια μουσική οικογένεια, μιας και η μητέρα της ήταν καθηγήτρια πιάνου και ακορντεόν.

Τα μουσικά της ερεθίσματα απέδειξαν ότι πάντα επέλεγε την μουσική που θα ακούσει, όπως επιλέγει τώρα τα τραγούδια που θα τραγουδήσει, χωρίς να βιάζεται ν ανέβει στην κορυφή, γι αυτό άλλωστε δεν έτρεξε ποτέ σε ριάλυτι μουσικές εκπομπές γιατί όπως λέει και η ίδια «δεν είναι μέσα στα όνειρα της τέτοιες εκπομπές και δεν είναι ο ιδανικός δρόμος που θα την βοηθήσει να φτάσει εκεί που επιθυμεί κυρίως δεν αποσκοπεί γρήγορη αναγνωσιμότητα και περιστασιακά χρήματα» Κινείται με σταθερά βήματα, που όπως δείχνει, με αυτή τη μέθοδο, κερδίζει έδαφος.

ΛΚ: Ποια ήταν τα μουσικά ακούσματα σου και με ποιες φωνές μεγάλωσες;

ΖΠ: Στο σπίτι μας το ραδιόφωνο ήταν πάντα ανοιχτό κ σιγόπαιζε κάτι που κάνω κ εγώ στο δικό μου σπίτι..σε συγκεκριμένη συχνότητα πάντα.

Από Χατζιδάκι, Θοδωράκη, Ξαρχάκο μέχρι Πάνου, Λοίζο, Μούτση, Βαρδή, πολλές μουσικές, πολλές και μεγάλες φωνές με συγκινούσαν κ τις μελετούσα με τις ώρες κλεισμένη στο δωμάτιο μου.

Η Νίνου και η Μοσχολιού ήταν αυτές που με συντάραξαν και με οδήγησαν υποσυνείδητα να ασχοληθώ με το τραγούδι.

Η Χαρούλα,η Βιτάλη,η Κανά αργότερα, και στην εφηβεία μου περισσότερο ξένη μουσική Tracy Chapman,Sting,Queen,Billie Holiday διαφορετικά ύφη και χρώματα με κοινό όμως γνώμονα την ψυχή.

ΛΚ: Όσον αφορά τις επί σκηνής συνεργασίες σου, με τους Δήμητρη Μητροπάνο, Χάρις Αλεξίου, Γιάννη Κότσιρα.... τι κέρδισες από τον καθένα; Τι πήρες από αυτές τις συνεργασίες;

ΖΠ: Το να βρίσκεσαι στα πρώτα σου βήματα δίπλα σε τόσο σπουδαίους κ καταξιωμένους καλλιτέχνες μόνο μάθημα μπορεί να είναι..!έμαθα πολλά από τον καθε έναν ξεχωριστά,από τον Δημήτρη Μητροπάνο να τραγουδάω με ψυχή,από τον Γιάννη να απολαμβάνω κάθε λεπτό πάνω στην σκηνή και από την Χαρούλα να έχω πάντα το τραγούδι ψηλά,να είμαι συνεπής στο όνειρο..! τους αγαπώ πολύ όλους και τους ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά που έζησα δίπλα τους.

ΛΚ: Οι όροι εμπορικό και έντεχνο τραγούδι λένε κάτι σε σένα ; Είσαι ενσωματωμένη σ΄ ένα από τους δυο ορισμούς;

ΖΠ: Δεν μ'ενδιαφέρει να ενσωματωθώ σε κάποιον από τους δύο ορισμούς..περισσότερο με νοιάζει να βγάζω ακρυβώς αυτό πού είμαι πάνω στην σκηνή αλλά και στο δίσκο και με όλο αυτό να ταυτιστεί όσο περισσότερος κόσμος γίνεται...αλήθεια χρειάζεται ο κόσμος και όχι ταμπέλες.

ΛΚ: Πρόσφατα Ανακοίνωσες στο προσωπικό σου προφίλ στο facebook ότι ζητάς από τους «φίλους» σας στίχους; Να υποθέσω ότι προχωράς προς τη δημιουργία ενός τρίτου προσωπικού δίσκου;

ΖΠ: Ναι είμαι στην διαδικασία προετοιμασίας ενός νέου δίσκου..ζήτησα υλικό απο το facebook όχι μόνο στίχο αλλά κ μουσική.

ΛΚ: Ποια ήταν η ανταπόκριση του κοινού;

ΖΠ: Η ανταπόκριση των φίλων ήταν συγκινητικά μεγάλη!Γι'αυτόν τον λόγο δεν έχω απαντήσει σε πολλόύς ακόμα δυστυχώς και με την ευκαιρία να απολογηθώ..αλλά αφιερώνω σχεδόν καθημερινά πολλή ωρα προκειμένου να διαβάσω,να ακούσω και τελικά να απαντήσω σε όλους όσους μου έκαναν την τιμή να μου στείλουν κάτι από τον ευτό τους.

ΛΚ: Πόσο ικανοποιημένη σε άφησε αυτό;

ΖΠ: Αρκετά, αν και λίγο με δυσκόλεψε το γεγονός ότι οι περισσότεροι μου έστειλαν στίχο και όχι ολοκληρωμένα τραγούδια κι όπως καταλαβαίνεις απέρριψα πολλούς στιχουργούς.

Έχω βέβαια δρόμο ακόμη γιατί ενδιάμεσα κάνω παραστάσεις και δεν προλαβαίνω να δώσω τον χρόνο που απαιτείται για να τελειώσω πιό γρήγορα την συγκομιδή.

ΛΚ: Με ποιους συνεργάζεσαι για τη δημιουργία αυτού του δίσκου; . Επέλεξες τα τραγούδια;

ΖΠ: Με τον Απόστολο Ρίζο,τον Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη και έρχονται και άλλες εκπλήξεις που κρύβουν ανατροπές.

Για μένα αυτός ο δίσκος είναι πολύ σημαντικός, τον νοιώθω σαν ξεκίνημα.

ΛΚ: Οι αρνητικές Κριτικές πόσο σε επηρεάζουν;

ΖΠ: Μόνο καλό μου κάνουν, αρκεί βέβαια να μην κρύβουν εμπάθεια..και αυτό σαφώς έχει να κάνει με τους ανθρώπους τις κάνουν.

ΛΚ: Θα έβαζες το νέο σου δίσκο να κυκλοφορήσει πρώτα μέσα από μια εφημερίδα;

ΖΠ: Δεν ξέρω πια.. αυτή είναι η αλήθεια. Είναι στιγμές που είμαι πραγματικά αρνητική με αυτή την επιλογή ορισμένων καλλιτεχνών,οι οποίοι δεν σταματούν να κυκλοφορούν είτε παλιούς είτε νέους δίσκους μεσα απο εφημερίδες, κι άλλες πάλι που αναρωτιέμαι γιατί να μην βγάζουν κατα κόρον οι νέοι άνθρωποι το υλικό τους μέσω ενός εντύπου,έτσι ώστε να τους δίνεται η δυνατότητα να επικοινωνούν με μεγαλύτερο μέρος του κόσμου το υλικό τους μια που η προβολή των νέων ανθρώπων σε οποιοδήποτε μέσο πιά είναι περιορισμένη..έως ανυπαρκτη.

ΛΚ: Τι κάνει η Ζωή Παπαδοπούλου στη Θεσσαλονίκη;

ΖΠ: Έχω ξεκινήσει μια σειρά από συναυλίες περισσότερο εκτός Αθηνών,η αρχή έγινε στην Θεσσαλονίκη φυσικά,το έχω λίγο σαν παράδοση να ξεκινάω από την πόλη μου και να καταλήγω σε αυτήν

ΛΚ: Στην Αθήνα θα σε δούμε κάπου;

ΖΠ: Στην Αθήνα θα εμφανιστώ για 2 Πέμπτες,  17 κ 24 Μαρτίου στον Πυρήνα.

Παράληλα στις 20 Μαρτίου Κυριακή θα βρίσκομαι στην Κομοτηνή,στο ΄΄Ραδιοφωνο΄΄,στις 12 Απριλίου στην Καβάλα στην ΄΄Παλιά Βιβλιοθήκη΄΄ και στις 13 Απριλίου στο ΄΄Πλατώ΄΄ στην Θεσσαλονίκη και έρχονται σύντομα και νέες ημερομηνίες.

ΛΚ: Ποια είναι τα σχέδια σου για το καλοκαίρι;

ΖΠ: Θα συνεχίσω να παίζω μόνη μου σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα,αλλά παράληλα συζητάω και μια πολύ ενδιαφέρουσα συνεργασία..

ΛΚ: Από τα τραγούδια σου έχεις κάποιο που ξεχωρίζεις περισσότερο – είναι η ψυχή της Ζωής Παπαδοπούλου;

ΖΠ: Από τον πρώτο μου δίσκο ξεχωρίζω το ΄΄ΜΕ ΠΟΙΟ ΨΕΜΑ΄΄,της Μαρίας Παπαδοπούλου αλλά και το ΄΄ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΗΣΑ΄΄,της Μαρίας Παπαδοπούλου κ Ελεάνας Βραχάλη. Από τον δεύτερο το ΤΑΤΟΥΑΖ.

ΛΚ: Ζωή Χωρίς όνειρα υπάρχει; Ονειρεύεσαι;

ΖΠ: Παρά τα όσα περίεργα και δύσκολα συμβαίνουν γύρω μας, δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να πάψει να ονειρεύεται. Από εκεί που παίρνουμε δύναμη, αντλούμε και τη θετική ενέργεια να ελπίζουμε και να ονειρευόμαστε. Αυτό κάνω κι εγώ. Για μένα είναι η μουσική αυτή που με οδηγεί σε αυτές τις σκέψεις και με κάνει να βλέπω τη ζωή αισιόδοξα και να μπορώ να την κοιτάω κατάματα και να μην τη φοβάμαι, αλλά να παλεύω για το καλύτερο."

ΛΚ: Σου εύχομαι μέσα από τη ψυχή μου πραγματικά ότι καλύτερο

ΖΠ: Ευχαριστώ!!!

Newstrap