Ενηµερωτική Τζαµαχιρία - του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Τηλεόραση της ΝΕΤ, 22 Μαρτίου, κάπου ανάµεσα στις οκτώ µε οκτώ και µισή π.µ. Τηλεφωνική σύνδεση µε τον έλληνα ιερέα που βρίσκεται στην Τρίπολη της Λιβύης.
Η παρουσιάστρια της εκποµπής τού θέτει την παρακάτω ερώτηση κρίσεως:
«Τι νιώθουν οι κάτοικοι όταν τους βοµβαρδίζουν οι ∆υτικοί; Νιώθουν ασφάλεια;».
Ο ιερέας απαντά πως όχι, δεν νιώθουν ασφάλεια.
Παρουσιάστρια: «Οπότε είναι εναντίον της κίνησης που υποτίθεται πως γίνεται για ανθρωπιστικούς λόγους».
Και ο τηλεθεατής, έχοντας στη διάθεσή του όλα τα απαραίτητα στοιχεία, έχοντας ξεκαθαρίσει τι «υποτίθεται» και τι πραγµατικά «γίνεται», δικαιούται να βγάλει τα εντελώς λογικά συµπεράσµατά του: οι κάτοικοι της Τρίπολης, από τη στιγµή που άρχισαν οι βοµβαρδισµοί των ∆υτικών, σταµάτησαν να νιώθουν την ασφάλεια που ένιωθαν µέχρι προχθές, όταν τους βοµβάρδιζε ο Καντάφι ή που θα ένιωθαν αν, αντί για ∆υτικούς, βοµβάρδιζαν Ανατολικοί.
Η τηλεφωνική γραµµή κλείνει και τον λόγο τον παίρνει ο παρουσιαστής:
«Και τι κέρδισε η Ελλάδα στέλνοντας στρατεύµατα στο Αφγανιστάν;». Ο τρίτος της παρέας, ο σχολιαστής, προσπαθεί ο άνθρωπος να περισώσει τη σοβαρότητα από το ναυάγιο. Και λέει το αυτονόητο: «Το θέµα δεν είναι τι κερδίσαµε. Το θέµα είναι τι θα χάναµε αν παραβιάζαµε τις συµφωνίες που έχουµε υπογράψει και τις υποχρεώσεις µας απέναντι στους συµµάχους µας».
Ας αφήσουµε κατά µέρος τον παραλογισµό: όταν πέφτουν βόµβες δίπλα σου είναι µάλλον φυσικό να µην αισθάνεσαι ασφαλής. Την ίδια ανασφάλεια ένιωθαν και οι κάτοικοι της Νορµανδίας όταν βοµβάρδιζαν οι σύµµαχοι για να προετοιµάσουν την απόβαση που απελευθέρωσε την Ευρώπη από τους Ναζί.
Ας αφήσουµε κατά µέρος τη χρήση του όρου ∆υτικοί, την πλήρη σύµπλευση µε τη γραµµή Πούτιν ο οποίος χαρακτήρισε «σταυροφορία» την επέµβαση στη Λιβύη. Και για το καλό ας θυµηθούµε πως όταν ο κ. Μπους Β’ άρχισε την επίθεση στο Ιράκ οι παρατηρητές του ΟΗΕ ωρύονταν πως δεν έχουν βρει χηµικά όπλα. Τα όπλα δεν βρέθηκαν ποτέ.
Οταν όµως το περασµένο Σαββατοκύριακο ξεκίνησαν οι βοµβαρδισµοί στρατιωτικών στόχων του Καντάφι οι µισθοφόροι του ετοιµάζονταν να µπουν στη Βεγγάζη, οι εξεγερµένοι µετρούσαν ήδη τους νεκρούς τους και ο Τιτάνας τού αντιιµπεριαλισµού τους απειλούσε µε ολοκληρωτική σφαγή αν δεν παραδοθούν.
Μάταιος κόπος θα µου πείτε. Αυτές είναι λεπτοµέρειες ανίκανες να κάµψουν το αντιιµπεριαλιστικό φρόνηµα της κοινής γνώµης και των ταγών της στην παρ’ ηµίν ενηµερωτική τζαµαχιρία.
Φαντασθείτε τι πλούτο πρωτότυπων σκέψεων θα είχαµε να µοιραστούµε αν η Ελλάδα δεν σερνόταν από δυτικό ταµείο σε δυτικό ταµείο για να πάρει κάνα φράγκο να συνεχίσει τον αντιιµπεριαλιστικό της αγώνα.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
.jpg&size=summary_medium)
