ΕΠΙΤEΛΟΥΣ, ΟΙ ΚAΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΛAΚΑΣ ξεπέρασαν την αδράνεια και πήραν τα πράγματα στα χέρια τους. Δειλά δειλά, όλο και πιο πολλοί κρεμούν στο αυτοκίνητό τους μια πινακίδα που γράφει: «Δεν υπάρχουν χρήματα μέσα, μην το σπάσετε». Όσοι έχουν πέσει θύματα κλοπής περισσότερες από μία φορές προσθέτουν δύο ακόμη λέξεις με κεφαλαία: «Μην το σπάσετε ΞΑΝΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ». Οι πιο μορφωμένοι γράφουν στα αγγλικά: «Νo money inside». Μιλάμε για μια πραγματική επιδημία κλοπών, και μάλιστα όχι σε τίποτα απόμερες μεριές της άλλοτε συνοικίας των θεών και νυν των διαρρηκτών. Μόλις δυο λεπτά από τους στύλους του Ολυμπίου Διός κι άλλα τόσα από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, όπου σημειώνονται συχνές διαρρήξεις στα σπίτια. Για κάποιον περίεργο λόγο, πολλοί κλέφτες μαζεύτηκαν στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου τελευταία...

ΜΙΑ AΛΛΗ ΕΥΧAΡΙΣΤΗ ατραξιόν στην πιο τουριστική περιοχή της πρωτεύουσας είναι η «κλαμένη τουρίστρια». Πρόκειται για καθημερινά περιστατικά τουριστριών που τους έχουν κλέψει την τσάντα δυο βήματα από την Κυδαθηναίων, όπου περιφέρονται μετά κλαμένες, αφού έχουν χάσει τα λεφτά και το διαβατήριό τους. Αν προσθέσουμε τα παρκαρισμένα στους πεζόδρομους αυτοκίνητα και τα junkies που τρυπιούνται μερικά μέτρα μακριά από τα καταστήματα με τις κιτς μινιατούρες της Ακρόπολης, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η κυριότερη βιομηχανία της χώρας έχει κάποιο πρόβλημα, έστω κι αν κανείς δεν μιλάει γι’ αυτό.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡIΒΕΙΑ, δεν ξέρει πλέον κανείς για τι πράγμα να μιλήσει. Για τα δυο νοσοκομεία της Αθήνας που δήλωσαν στις αρχές της εβδομάδας ότι κατεβάζουν ρολά ελλείψει κονδυλίων, για τα σχολεία που κλείνουν ή μήπως για το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας που ξηλώνουν, ανενόχλητοι πλέον, οι αθίγγανοι; Τι άλλο θα προλάβουν να ξεχαρβαλώσουν η τρόικα των δανειστών και μια κυβέρνηση που αρνείται πεισματικά να καταλάβει ότι έχουμε μπει σ’ έναν φαύλο κύκλο που δεν έχει τελειωμό;

ΥΠAΡΧΕΙ, ΒΕΒΑIΩΣ, η λύση με τους κουλοχέρηδες και τα φρουτάκια που σχεδιάζουν να σπείρουν σε κάθε γειτονιά της χώρας, σε μια έξυπνη προσπάθεια να κλέψει ο ΟΠΑΠ ό,τι δεν προλαβαίνει να πάρει από τους πολίτες η εφορία. Αναρωτιέται κανείς τι θα αισθάνονται σε μια κυβέρνηση που ξεκίνησε με τη φιλοδοξία να κάνει την Ελλάδα Σουηδία και τώρα θέλει να τη μετατρέψει σε Λας Βέγκας, χωρίς γκλαμουριά και φώτα. Τα οποία λείπουν ακόμα κι από τους δρόμους της Πλάκας, παρά τις σχετικές επαγγελίες της νέας δημοτικής αρχής.

ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ που μίλησα, δεν υπάρχει λύση στο πρόβλημα των διαρρήξεων στα σπίτια και στα αυτοκίνητα της γειτονιάς. Η μεν Δημοτική Αστυνομία δεν έχει ως αρμοδιότητα την πάταξη του εγκλήματος -αν και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί-, η δε Αστυνομία λέει ότι, ακόμα κι όταν πιάνει τους διαρρήκτες, και μάλιστα στα πράσα, οι δικαστές δεν τους προφυλακίζουν. Έτσι, οι αστυνομικοί δεν ριψοκινδυνεύουν για τη σύλληψη των κακοποιών, ενώ τους τελευταίους ελάχιστα τους ενδιαφέρει αν θα λερώσουν λίγο ακόμη το ποινικό τους μητρώο.

ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ όπου η Δικαιοσύνη δεν δουλεύει, δεν δουλεύει τίποτα. Σε πολλές πρωτεύουσες του κόσμου έχει παρουσιαστεί κατά καιρούς έξαρση της εγκληματικότητας. Αλλά ακόμη και στις πιο επικίνδυνες εποχές, της Νέας Υόρκης π.χ., ήξερες ότι υπάρχουν ασφαλείς περιοχές ή ότι δεν μπορείς να μπεις στο Χάρλεμ. Όπως, επίσης, οι παραβάτες ήξεραν ότι, αν πιαστούν, θα το πληρώσουν ακριβά. Εδώ δεν χάνονται Χάρλεμ, χάνεται το κέντρο της πόλης, πράγμα που δεν έχω δει παρά μόνο στο Καράκας. Πρόκειται για στρατηγική ήττα, κάτι ανάλογο με τα Δεκεμβριανά του ’44, όταν οι αντάρτες που έχαναν τη μάχη από τους Εγγλέζους τραγουδούσαν: «Μας πήραν την Αθήνα, τζουμ-τρια-λα-λο».

Lifo.gr