Διαδρομες στο Παρισι - «Η Ανατολή των Γυναικών» στο Μουσείο Quai Branly
Της Νελλης Αμπραβανελ
Συνήθως, όταν επισκεπτόμαστε μία πόλη, νιώθουμε την ανάγκη να «ρουφήξουμε» ό,τι μπορούμε από τη δική της κουλτούρα και καθημερινότητα. Οτιδήποτε δεν ταιριάζει με αυτή την αποστολή θεωρείται σχεδόν προδοσία. Πάστα και πίτσα στην Ισπανία; Χάθηκαν οι τάπας;
Με την τέχνη, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Δεν είναι λίγοι π.χ. εκείνοι που ταξιδεύουν έως τη Βενετία για να απολαύσουν σύγχρονη τέχνη στο σπίτι-μουσείο της Πέγκυ Γκούγκενχαϊμ. Ομολογουμένως, ο Μαξ Ερνστ δεν προσθέτει πολλά στην κλασική ιστορία της Βενετίας, αν και αυτό είναι σχετικό, δεδομένης της σημασίας που έχει αποκτήσει ως κέντρο σύγχρονης τέχνης τις τελευταίες δεκαετίες.
Αφορμή για την εισαγωγή αυτή αποτέλεσε το Musee du Quai Branly στο Παρίσι.
Ναι, το Παρίσι, με το Λούβρο και το Musee d’Orsay, και το φοβερό Μουσείο Πικάσο... Μετά από πολλά αντρεκότ και μια γερή δόση Μανέ στη μεγάλη έκθεση του Orsay, το Μουσείο του Quai Branly, αφιερωμένο σε «μη Δυτικούς πολιτισμούς», αποτέλεσε για κάποιο λόγο μια ενδιαφέρουσα και φρέσκια επιλογή. Το κτίριο από μόνο του είναι ιδιαίτερο, ένα μεγάλο, εναλλακτικό αρχιτεκτόνημα, όπως εκείνο του Κέντρου Πομπιντού, αλλά με λεπτομέρειες που παραπέμπουν σε φυσικούς όγκους και υφές, και χρώματα που θυμίζουν περισσότερο την αφρικανική ήπειρο. Είδαμε τη μόνιμη συλλογή αλλά και την έκθεση «Η Ανατολή των Γυναικών», μέσα από τα μάτια του σχεδιαστή μόδας Κριστιάν Λακρουά που επιμελείται αυτή την παρουσίαση γυναικείου ενδύματος της Μέσης Ανατολής. Εκείνο το πρωί, δεν απολαύσαμε άλλον έναν ιμπρεσιονιστή, αλλά μια πρόσφατη (και τρέχουσα) προσπάθεια ενός λαού να κατανοήσει, και να «γιορτάσει» κατά κάποιο τρόπο, την ιστορία κάποιων που δεν είναι πια «άλλοι», αλλά ένα σημαντικό μέρος του γαλλικού πληθυσμού... Αν αυτή η προσπάθεια δεν είναι μέρος της καθημερινότητας του Παρισιού, τότε τι είναι;
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
