Μα γιατί δεν φέρονται αλλιώς; - Του Άλκη Γαλδαδά

Παρακολουθώντας τον μεγάλο αγώνα μεταξύ Ρεάλ και Μπαρτσελόνα εμείς οι υπόλοιποι βλέπαμε μια καθαρή νίκη της ομάδας της Καταλωνίας χωρίς να υπάρχει αλλοίωση του αποτελέσματος από το διαιτητή. Ο καλός αλλά ευέξαπτος προπονητής της ομάδας της Μαδρίτης Ζοζέ Μουρίνιο αντί να δώσει συγχαρητήρια στους νικητές και να παραδεχθεί την ήττα του τα έβαλε με τον άρχοντα τoυ αγώνα και την UEFA που τον διόρισε. Μερικές φορές εμείς οι απέξω παρακολουθώντας, όχι μόνο τα ποδοσφαιρικά, αλλά και τα όσα γίνονται επάνω στην πολιτική σκηνή (και εδώ κυριολεκτώ), σκεπτόμαστε: Μα γιατί συμπεριφέρεται έτσι; Δεν βλέπει πως κάνει ακριβώς αυτό που όλοι εμείς οι υπόλοιποι καταλαβαίνουμε  πως δεν είναι σωστό; Μένουμε έκπληκτοί και συνήθως ανίκανοι να τον πείσουμε για το πόσο κακή και μερικές φορές και «αντιαισθητική» είναι η συμπεριφορά του. Θα δώσω μερικά παραδείγματα που μου έρχονται στο μυαλό και φαντάζομαι ότι και οι αναγνώστες θα έχουν και εκείνοι να συνδράμουν με ακόμη περισσότερα.

Κώστας Σημίτης, Νικήτας Κακλαμάνης. Τερμάτισαν τις πολιτικές τους καριέρες όπως δεν θα ήθελαν. Πρωταθλητές  στην περιφρόνηση από τον κόσμο. Εντάξει, άλλα περίμεναν για το τέλος και άλλα τους ήλθαν. Αντί για τιμές ο λαός τώρα τους ρίχνει στο κεφάλι, όπως κάνει στις σκυλοβεντέτες των κέντρων διασκέδασης πανεράκια γεμάτα αλλά με σάπια λαχανικά. Και ο Τύπος που κάποτε τους καλομεταχειρίστηκε τώρα τους γύρισε εύκολα την πλάτη. Έχουν άδικο όλοι αυτοί; Όχι βέβαια. Γιατί λοιπόν δεν λουφάζουν λοιπόν στη γωνιά τους Σημίτης και Κακλαμάνης; Γιατί δεν φεύγουν από την Κεντρική Σκηνή και επιμένουν να παίζουν ρόλους που μόνον ένας Αρτέμης Μάτσας θα δεχόταν να παίξει; Αλλά εκείνος ήταν ηθοποιός ο άνθρωπος και δεν το συνέχιζε και στη ζωή. Εκείνοι γιατί θέλουν να σπάσουν ρεκόρ συσσωρεύοντας τόνους αντιπάθειας από όλους μας;

Τα ΜΑΤ. Κατάφεραν στα γεγονότα της Κερατέας να τραβήξουν επάνω τους όλη την οργή του κόσμου. Ναι, οι πολιτικοί τους έπαιξαν παιχνίδι όπως γράφτηκε. Έστειλαν τους «άνδρες» με τις ασπίδες και τα ρόπαλα να γίνουν κυριολεκτικά σκεύη εκτόνωσης της οργής των κατοίκων της περιοχής. Και οι συνδικαλιστές τους βγήκαν και διαμαρτυρήθηκαν γιατί οι ανώτεροί τους δεν σκέφθηκαν το πόσο άσχημα θα περνούσαν εκεί στους αγρούς της Μεσογαίας. Αλήθεια δεν τους πέρασε από το μυαλό, όλων αυτών των Ματατζήδων, αφού κάποιοι τους έστειλαν όπως λένε οι ίδιοι, χωρίς να σκέφτονται πως είναι κι αυτοί άνθρωποι(!) να μας εκπλήξουν όλους (ευχάριστα). Πώς; Βάζοντας κάτω ρόπαλα και ασπίδες και να πάνε να ενωθούν με τους κατοίκους. Τι θα τους έκαναν δηλαδή οι ανώτεροί τους; Και εμείς οι υπόλοιποι για μια φορά δεν θα είχαμε να κάνουμε άλλο από το να τους χειροκροτήσουμε. Τώρα και ταλαιπωρημένοι γύρισαν από το μέτωπο (συνέβαλαν και αυτοί για τη δημιουργία του) της Κερατέας και κατάφεραν να τους μισούμε ακόμη περισσότεροι Έλληνες.

Το Κ.Κ.Ε. Αρνείται πεισματικά να υπάρξει πλήρης διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων. Αντί να ξεκινήσει μια εκστρατεία να κοπεί και το τελευταίο Ευρώ που σήμερα κυλάει απλόχερα και αχρείαστα από τα δημόσια ταμεία σαν ενίσχυση στα κόμματα, τα παίρνει και από το Κράτος όπως το κάνουν κι οι δυο μεγάλοι και από χρηματοδότες που επιμένει λυσσαλέα να κρατά στην ανωνυμία. Τώρα που πρέπει να ξέρουμε τα πάντα για τα κόμματα. Και ο θηριώδης δικομματισμός συνεχίζει να προκόβει στη χώρα.

Άννα Διαμαντοπούλου. Συνεχίζει να υπερασπίζεται μια γραμμή στα εκπαιδευτικά που προικίζει Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια, Ανώτατες Σχολές με ένα μέλλον ζοφερό και η προσφερόμενη (εκ)παίδευση οδηγεί ό,τι καλύτερο έχουμε σήμερα στην Ελλάδα στο αεροδρόμιο και από εκεί μακριά από τη χώρα. Η απορία μου με αυτή την πολιτικό είναι εδώ και καιρό το γιατί δεν είπε από την πρώτη στιγμή Στοπ. Τα σχολεία μας δεν μπορεί να γίνουν χειρότερα. Θα κάνουμε όλοι εμείς όσες θυσίες χρειάζεται αλλά τα παιδιά θα βρίσκουν, αν όχι περισσότερα από πριν, τουλάχιστον όχι λιγότερα από τα στοιχειωδώς απαραίτητα πράγματα κάθε ημέρα που θα μπαίνουν στις αίθουσες διδασκαλίας (και δεν εννοώ κάτι διαδραστικούς πίνακες, ένα έργο βιτρίνας καθαρά που θα πρέπει να εξετάσουμε κάποια στιγμή ποιόν ωφέλησε). Όλοι θα κόβαμε τη μπουκιά μας στη μέση για κάτι τέτοιο, που θα ήταν και κάτι κοντά στο όραμα. Αν δεν την άκουγαν θα έπρεπε να πατήσει πόδι όπως λέμε και στη συνέχεια αν χρειαζόταν να παραιτηθεί άμεσα, ταρακουνώντας και τους υπόλοιπους τελείως αναίσθητους σχετικά με τέτοια θέματα όπως αποδείχθηκε πολιτικούς. Και εκείνη θα είχε κερδίσει αναρίθμητους πόντους εκτίμησης από τον κόσμο. Σήμερα δεν την πιστεύει κανείς ακόμη και όταν βγαίνει να πει κάτι σωστό. Τουλάχιστον ας μην διαφημίζουν οι γύρω της το πόσο καλές σχέσεις έχει με τον Υπουργό Οικονομικών.

Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Του είχαμε γράψει στο protagon κάποτε ότι θα το μετανιώσει που δεν παραιτήθηκε εδώ και ένα χρόνο. Εντάξει πέσαμε έξω. Αυτός συνεχίζει απτόητος να κάνει λάθος υπολογισμούς, να αναιρεί με τα επόμενα τα προηγούμενα, να φυγομαχεί στις διαπραγματεύσεις με τους άλλους Ευρωπαίους και φαίνεται πως δεν πρόκειται να μετανιώσει ποτέ για τίποτα. Και δεν θα παραιτηθεί ενώ εμείς οι υπόλοιποι νομίζουμε πως αυτό θα ήταν σωτήριο για όλους μας. Κάνουμε λοιπόν και κάποιες ακόμη πολύ απλές σκέψεις. Με τα λάθη που έχει κάνει και τόσο που έχει πέσει έξω αν υποθέσουμε ότι μετά την υπουργική του θητεία έβρισκε θέση διευθυντή σε ένα από τα γυράδικα της πόλης θα γινόταν μάλλον χαμός. Θα ήταν τόσο λάθος οι παραγγελίες του που τελικά στο μαγαζί θα έχουν γύρο και ντομάτα αλλά θα τα τυλίγουν σε χαρτί γιατί θα είχε ξεχάσει να παραγγείλει αρκετές πίτες. Ή ανάποδα.

Εκκλησία της Ελλάδας. Επιμένει να στηρίζεται στο δεκανίκι που της προσφέρουν υστερόβουλα πολιτικοί επιπέδου (Ψωμιάδη, Καρατζαφέρη, Σαμαρά), μειώνοντας έτσι τις αντοχές της, λόγω της προσφερόμενης προστασίας, αλλά και τις ηθικές της αντιστάσεις. Αντί να κάνει εκείνη το βήμα που θα οδηγεί σε διαζύγιο τρέμει μήπως το κάνει η πολιτεία. Τι φοβάται; Έχει περιουσία και κόσμο να την ακολουθεί, υποτίθεται και ανθεκτικούς υπαλλήλους και πιστούς. Αν γινόταν και ανεξάρτητη (είναι θέμα θάρρους)… Ναι, θα το μπορούσε και τότε θα τη φοβόταν φρικτά οι πολιτικοί που σήμερα τη γλείφουν. Γιατί δεν το κάνει;

Ο κατάλογος φυσικά δεν εξαντλείται εδώ και περιμένομε και τις δικές σας υποδείξεις.

Protagon.gr