Ο χιµπαντζής που βρυχάται - Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Οταν ζεις σε µια χώρα όπου το αίσθηµα της αδικίας είναι εξίσου δηµοκρατικά µοιρασµένο µε τη βεβαιότητα της ατιµωρησίας, τότε είναι απολύτως φυσικό να αισθάνεσαι ανακούφιση όταν σου δίνεται η ευκαιρία να διαπιστώσεις πως τα πράγµατα δεν είναι παντού και πάντα έτσι. Πως η ελληνική υποκρισία δεν είναι συγγενής διαµαρτία της ανθρώπινης φύσης, πως υπάρχουν και τόποι, σ’ αυτόν και όχι στον άλλον κόσµο, όπου η ισονοµία δεν έχει χάσει τη σηµασία της, µαζί και µε άλλες βαρύγδουπες εκφράσεις όπως «κράτος δικαίου», «διαχωρισµός των θεσµών» και τα συµπαροµαρτούντα.
Οταν η ∆ικαιοσύνη προστατεύει την καµαριέρα ενός ξενοδοχείου από τον φερόµενο ως βιαστή της, όσο ισχυρός κι αν είναι αυτός, τότε δικαιούσαι κι εσύ να διατηρείς κάποια ελπίδα ότι ο κόσµος µας δεν είναι απλώς µια σατανική µηχανή όπου ο δυνατός τρώει τον αδύναµο. Ναι, η υπόθεση Στρος-Καν έδειξε πως στις ΗΠΑ µπορεί να κυβερνούν οι νόµοι και όχι οι άνθρωποι, όπως έγραφε η Χάνα Αρεντ όταν εγκατέλειπε τη ναζιστική Γερµανία για να ζητήσει καταφύγιο στην άλλη πλευρά του ωκεανού.
Πλην όµως, γιατί υπάρχει κι ένα «πλην όµως», δεν πρέπει να ξεχνάς ότι και η ∆ικαιοσύνη είναι ανθρώπινος θεσµός και κανένας ανθρώπινος θεσµός δεν είναι τέλειος. Και επειδή το θέαµα από αρχαιοτάτων χρόνων είναι µέρος του συστήµατος, και της ∆ικαιοσύνης και της πολιτικής, δεν µπορείς να µην το συνυπολογίσεις στον τελικό λογαριασµό. Ας αφήσουµε προς το παρόν κατά µέρος τις θεωρίες της συνωµοσίας, τις υποψίες πως ο Στρος-Καν παγιδεύτηκε. Κι ας σταθούµε για λίγο στο θέαµα του χιµπαντζή που βρυχάται µόλις µυρίσει θηλυκό που µε τέτοια γενναιοδωρία µας προσφέρθηκε. Ας σκεφτούµε τι µπορεί να σηµαίνει το αξύριστο πρόσωπο του νυν υπόδικου και πρώην πανίσχυρου, το οποίο µπαίνει στα σπίτια όλου του κόσµου. Τι σηµαίνει η επίδειξη της χειροπέδας;
Μήπως ότι όλοι οι κρατούµενοι είναι ίσοι; Ή µήπως ότι ο εν λόγω, επειδή είναι αυτός που είναι, καταδικάσθηκε πριν ακόµη δικασθεί, όπως αποφάνθηκε ο δήµαρχος της Νέας Υόρκης; Μήπως απολαύσαµε σε ρυθµό reality ό,τι έχουµε δει σε τόσες χολιγουντιανές παραγωγές, το λιντσάρισµα ενός από τους δυνατούς του κόσµου τούτου; Μήπως µας δόθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσουµε πως η αµερικανική δηµοκρατία είναι τόσο δυνατή, ώστε η απόφαση ενός πρωτοδικείου της Νέας Υόρκης να µπορεί να ανατρέψει τα δεδοµένα ολόκληρης της ευρωπαϊκής πολιτικής;
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
