Με τον φόβο της δραχμής - Του Σταύρου Θεοδωράκη

Οι 81 λέξεις του ιδιότυπου sos της Μαρίας Δαμανάκη, είναι οι εξής: «Η μεγαλύτερη κατάκτηση της μεταπολεμικής Ελλάδας, το ευρώ και η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας είναι σε κίνδυνο. Το σενάριο της απομάκρυνσης της Ελλάδας από το ευρώ βρίσκεται πλέον στο τραπέζι καθώς και η μεθόδευσή του. Είμαι υποχρεωμένη να μιλήσω ανοικτά. Έχουμε ιστορική ευθύνη να δούμε το δίλημμα καθαρά: Ή συμφωνούμε με τους δανειστές μας σε ένα πρόγραμμα σκληρών θυσιών με αποτελέσματα, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες για το παρελθόν μας ή επιστρέφουμε πίσω στη δραχμή. Όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα στις σημερινές συνθήκες».

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η Ελληνίδα Επίτροπος έκανε αυτή τη δήλωση στην ΕΡΤ, αφού πρώτα ενημέρωσε το γραφείο του Έλληνα Πρωθυπουργού. Η ίδια βέβαια, διαψεύδει ότι η Αθήνα ήξερε, αλλά και αυτό δεν είναι πολύ τιμητικό ούτε για την κυρία Δαμανάκη αλλά ούτε και για τον κ.Παπανδρέου. Αλλοίμονο δηλαδή αν η μοναδική ελληνική φωνή στην «Ευρωπαϊκή κυβέρνηση» εξέπεμψε αυτή τη στιγμή, αυτό το δραματικό μήνυμα  χωρίς καμία συνεννόηση, με τους εκπροσώπους έστω, του ανθρώπου που την έστειλε στις Βρυξέλες. Αντιστοίχως αναμενόμενη ήταν η «διάψευση»  του πορτ παρόλ του Όλι Ρεν, ότι «δεν έχει τεθεί σε κανένα τραπέζι θέμα εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη». Αν ο αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επιβεβαίωνε τις συζητήσεις για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, τότε δεν θα ήμασταν στο … τραπέζι αλλά στα χαρακώματα.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις «πολιτικά ορθές» διαψεύσεις και ας πάμε στην ουσία. «Το σενάριο της δραχμής» «παίζει» όλο και πιο συχνά στα πηγαδάκια των Βρυξελλών και καλά θα κάνουμε να αντιδράσουμε με έργα και όχι με πατριωτικές κορώνες. Λίγες ώρες μετά την Δαμανάκη, η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Άννυ Ποδηματά  επιβεβαίωσε στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ ότι κάποιοι στους διαδρόμους των Βρυξελλών όντως προωθούν το σενάριο της δραχμής. Θέλουν δηλαδή μια νέα ευρωζώνη χωρίς ελληνικά βαρίδια. Είναι αυτονόητο ότι η Ευρωβουλευτής - πιστή στον Γιώργο Παπανδρέου, όσο περίπου και ο επικεφαλής της ομάδας Σταύρος Λαμπρινίδης  - δεν βγήκε στο κρατικό Δελτίο ειδήσεων, χωρίς συνεννόηση με τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης. Το θέμα λοιπόν πλέον είναι «τι κάνουμε» και όχι αν η Δαμανάκη και η Ποδηματά  έπρεπε ή όχι να μιλήσουν ανοιχτά γι' αυτό που πολλοί ψιθυρίζουν στην Ευρώπη. Οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες – αρκετοί από τους οποίους είχαν αντιδράσει στην ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη - λένε όλο και πιο συχνά τελευταία «εμείς σας τα λέγαμε, τώρα βγάλτε τους». Στο πλευρό τους συντάσσονται μέρα με την ημέρα εκτός από έντυπα τύπου Σπίγκελ και Φιλανδοί, Αυστριακοί, Βέλγοι, Ολλανδοί (ακόμη και οι νεοφερμένοι Σλοβένοι και Σλοβάκοι). Μπορεί ακόμη να είναι «λίγοι» ο ρυθμός όμως που αλλάζουν οι διαθέσεις και οι συμμαχίες στην προβληματική πλέον Ευρώπη είναι ανεξέλεκτος.

«Αν δεν σοβαρευτούμε, σύντομα θα πέσουμε στο γκρεμό», είναι η φράση που λένε τις τελευταίες ώρες οι εναπομείναντες σοβαροί του πολιτικού συστήματος. Τον γκρεμό τον ξέρουμε. Είναι η χρεωκοπία και η δραχμή. Αυτό που ανερυθρίαστα προπαγανδίζουν ως λύση διάφοροι «παράγοντες» που πλέον έχουν μόνο χρέη στην Ελλάδα (και εξασφαλισμένες τις προσωπικές τους καταθέσεις στο εξωτερικό). Αυτό που μένει να προσδιορίσουμε είναι τι σημαίνει να «σοβαρευτούμε». Είναι σοβαρή η κυβέρνηση που επιμένει σε ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στα χνάρια μιας αποτυχημένης – από ότι αποδείχθηκε στη πράξη - πολιτικής. Είναι σοβαρή η αξιωματική αντιπολίτευση που έχει τη μυστική συνταγή της ανάπτυξης αλλά δεν την λέει στο Παπανδρέου γιατί θέλει να την εφαρμόσει ο … Σταικούρας.  Ή είναι σοβαρή η πρόταση μέρους της Αριστεράς αλλά και τις ακροδεξιάς να πάψουμε να πληρώνουμε δάνεια και δανειστές και να ζήσουμε ελεύθεροι και ωραίοι χωρίς χρέη. Τρώγοντας τι όμως, καθότι αν φεσώσουμε τους παλιούς δανειστές, δεν είναι και πολύ πιθανόν να βρούμε νέους δανειστές για το γάλα, το κρέας, τα ψάρια (τον μαϊντανό, τον άνηθο!) και όλα τα άλλα προϊόντα που καθημερινά εισάγουμε. Καθότι όπως προφητικά έλεγε τα τελευταία χρόνια ο Ρασούλης «ένα ποδήλατο δεν είμαστε ικανοί να παράγουμε, μια μπουνιά πιστευτή στον κινηματογράφο αδύνατον να φτιάξουμε».

Protagon.gr