Ο ερωτευμένος... Παπαδιαμάντης - Του Χρυσόστομου Τσιρίδη*
"….έκαμα δύο τρία βήματα και είδα πράγματι ότι η Μοσχούλα ελούετο
γυμνή εις το κύμα..."
Ο Παπαδιαμάντης δεν (απο)φεύγει "τον γυναικείον πειρασμόν". Αντίθετα μένει και μάλιστα , όπως γράφει χαρακτηριστικά ,
«χάσκων και εν εκστάσει» ,
παρατηρώντας κάθε σημείο του γυμνού γυναικείου σώματος:
"Δεν εχόρταινα να βλέπω..."
Φαντάζεται και ....φαντασιώνεται :
"Διέβλεπα την οσφύν της , τας κνήμας , τους πόδας της...Εμάντευα το στέρνον της , τους....κόλπους της , γλαφυρούς και προέχοντας..."
Και κυριολεκτικά παραληρεί : " Ήτο απόλαυσις , πνοή , θαύμα , νηρηίς, σειρήν, όνειρον πλέον εις το κύμα , ως ναυς των ονείρων....".
Ο Άγιος των Γραμμάτων μας δεν διστάζει να αποκαλύψει ότι ο συγκαλυμμένος ( λυρικός) , μέχρι εκείνη την στιγμή , ηδονοβλεπτισμός του, τον οδήγησε στον απρόβλεπτο και άγριο χώρο των ενστίκτων.
Η κρυφή σκέψη-ευχή του για το "πλάσμα" ήταν πράγματι απρόσμενη για
το ήθος του και απάνθρωπη:
" Να εκινδύνευεν έξαφνα και να εφώναζεν βοήθεια" !
Όσο κι αν επιχειρεί ( ; ) ο Παπαδιαμάντης στην συνέχεια ,αυτή την πρώτη και ΜΟΝΑΔΙΚΗ επαφή του με ένα γυμνό γυναικείο σώμα , να την διαχωρίσει
"..από όλας τας ιδιοτελείς περιπτύξεις και τους κυνέρωτας του κόσμου...",
ο λόγος του αντίθετα αποδεικνύει ότι η ΑΙΣΘΗΣΗ εκείνη θα γίνει κυρίαρχη ανάμνηση ( και όχι μόνο) μιας ολόκληρης Ζωής :
"Ησθάνθην ότι προσεκολλάτο το πλάσμα επάνω μου.... Επί πόσον ακόμη
θα το ΕΝΘΥΜΟΥΜΑΙ εκείνο το αβρόν, το απαλόν σώμα της αγνής κόρης, το οποίον ησθάνθην ποτέ επάνω μου επ' ολίγα λεπτά , της άλλως
ανωφελούς ζωής μου..." .
Και πιο κάτω,
"Ήμην ο άνθρωπος , όστις κατόρθωσε να συλλάβη
με τας χείρας του προς στιγμήν εν όνειρον , το ιδιον όνειρόν του...!"
(«όνειρο στο κύμα» Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη)
Ο Παπαδιαμάντης ως άτομο θα επιλέξει να μείνει ΑΝΕΡΑΣΤΟΣ σ'όλη του την ζωή ( κοσμοκαλόγερος).
Ως ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ όμως θα αντιμετωπίσει τον έρωτα ως στοιχειακό όρο,
όχι μόνο της ανθρώπινης φύσης και του κοινωνικού "γίγνεσθαι" αλλά και της Τέχνης.
Ναι! Αυτός, ο Άγιος των Ελληνικών Γραμμάτων!
Διασφάλισε έτσι την ΑΛΗΘΕΙΑ και την αυθεντική αισθητική για τον εαυτό του
και το Έργο του .
Ως προς αυτό ο ΟΜΗΡΟΣ υπήρξε …..άτυχος. Οι κατά καιρούς «Ομηροπατέρες»
φρόντισαν να τον …ευνουχίσουν εγκαίρως !
Όλοι μεγαλώσαμε με την ....Ομηρική φρουτόκρεμα που μας πρόσφεραν στα σχολεία . Αποτέλεσμα
Ένα ακόμη Ελληνικό οξύμωρο : Ερωτικός ο ( Άγιος των Γραμμάτων μας ) Παπαδιαμάντης , «Ανέραστος» ο ( κατεξοχήν ερωτικός ποιητής ) Όμηρος ! Ο Ποιητής που θεμελίωσε την Ελληνική πολιτική και κοινωνική σκέψη και τα βασικά δομικά στοιχεία της Δημοκρατίας ....
γυμνή εις το κύμα..."
Ο Παπαδιαμάντης δεν (απο)φεύγει "τον γυναικείον πειρασμόν". Αντίθετα μένει και μάλιστα , όπως γράφει χαρακτηριστικά ,
«χάσκων και εν εκστάσει» ,
παρατηρώντας κάθε σημείο του γυμνού γυναικείου σώματος:
"Δεν εχόρταινα να βλέπω..."
Φαντάζεται και ....φαντασιώνεται :
"Διέβλεπα την οσφύν της , τας κνήμας , τους πόδας της...Εμάντευα το στέρνον της , τους....κόλπους της , γλαφυρούς και προέχοντας..."
Και κυριολεκτικά παραληρεί : " Ήτο απόλαυσις , πνοή , θαύμα , νηρηίς, σειρήν, όνειρον πλέον εις το κύμα , ως ναυς των ονείρων....".
Ο Άγιος των Γραμμάτων μας δεν διστάζει να αποκαλύψει ότι ο συγκαλυμμένος ( λυρικός) , μέχρι εκείνη την στιγμή , ηδονοβλεπτισμός του, τον οδήγησε στον απρόβλεπτο και άγριο χώρο των ενστίκτων.
Η κρυφή σκέψη-ευχή του για το "πλάσμα" ήταν πράγματι απρόσμενη για
το ήθος του και απάνθρωπη:
" Να εκινδύνευεν έξαφνα και να εφώναζεν βοήθεια" !
Όσο κι αν επιχειρεί ( ; ) ο Παπαδιαμάντης στην συνέχεια ,αυτή την πρώτη και ΜΟΝΑΔΙΚΗ επαφή του με ένα γυμνό γυναικείο σώμα , να την διαχωρίσει
"..από όλας τας ιδιοτελείς περιπτύξεις και τους κυνέρωτας του κόσμου...",
ο λόγος του αντίθετα αποδεικνύει ότι η ΑΙΣΘΗΣΗ εκείνη θα γίνει κυρίαρχη ανάμνηση ( και όχι μόνο) μιας ολόκληρης Ζωής :
"Ησθάνθην ότι προσεκολλάτο το πλάσμα επάνω μου.... Επί πόσον ακόμη
θα το ΕΝΘΥΜΟΥΜΑΙ εκείνο το αβρόν, το απαλόν σώμα της αγνής κόρης, το οποίον ησθάνθην ποτέ επάνω μου επ' ολίγα λεπτά , της άλλως
ανωφελούς ζωής μου..." .
Και πιο κάτω,
"Ήμην ο άνθρωπος , όστις κατόρθωσε να συλλάβη
με τας χείρας του προς στιγμήν εν όνειρον , το ιδιον όνειρόν του...!"
(«όνειρο στο κύμα» Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη)
Ο Παπαδιαμάντης ως άτομο θα επιλέξει να μείνει ΑΝΕΡΑΣΤΟΣ σ'όλη του την ζωή ( κοσμοκαλόγερος).
Ως ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ όμως θα αντιμετωπίσει τον έρωτα ως στοιχειακό όρο,
όχι μόνο της ανθρώπινης φύσης και του κοινωνικού "γίγνεσθαι" αλλά και της Τέχνης.
Ναι! Αυτός, ο Άγιος των Ελληνικών Γραμμάτων!
Διασφάλισε έτσι την ΑΛΗΘΕΙΑ και την αυθεντική αισθητική για τον εαυτό του
και το Έργο του .
Ως προς αυτό ο ΟΜΗΡΟΣ υπήρξε …..άτυχος. Οι κατά καιρούς «Ομηροπατέρες»
φρόντισαν να τον …ευνουχίσουν εγκαίρως !
Όλοι μεγαλώσαμε με την ....Ομηρική φρουτόκρεμα που μας πρόσφεραν στα σχολεία . Αποτέλεσμα
Ένα ακόμη Ελληνικό οξύμωρο : Ερωτικός ο ( Άγιος των Γραμμάτων μας ) Παπαδιαμάντης , «Ανέραστος» ο ( κατεξοχήν ερωτικός ποιητής ) Όμηρος ! Ο Ποιητής που θεμελίωσε την Ελληνική πολιτική και κοινωνική σκέψη και τα βασικά δομικά στοιχεία της Δημοκρατίας ....
* Ο κ. Χρυσόστομος Τσιρίδης είναι Φιλόλογος
Άλλα άρθρα από Χριστιάννα Λούπα
Σχολιάστε το άρθρο:
συνολικά:
| προβολή:
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η Μάχη της Κρήτης είναι γνωστή σε όλους.Μετά την κατάληψη του νησιού από τους ναζί ωστόσο, άρχισαν τα αντίποινα.
Στις 2 Ιουνίου 1941, στο χωριό Κοντομαρί Χανίων, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 23 (;) άνδρες, ως αντίποινα για τις εκτελέσεις και τη σφαγή πολλών Γερμανών αλεξιπτωτιστών, που είχαν πέσει μέσα στους θάμνους. Πτώματα Γερμανών είχαν εντοπιστεί κοντά στο χωριό. Οι Γερμανοί όρμησαν ...
Διαβάστε το άρθρο
- Δημοφιλέστερα
Αξιολογήστε αυτο το άρθρο
